«استواري و قدرت اراده» از مهمترين و بارزترين صفات بزرگان جاويد تاريخ است که در کار خود موفق بوده‏اند؛ زيرا محال است افراد سست عنصر و ضعيف الاراده بتوانند کمترين هدف اجتماعي را محقق کنند يا کاري سياسي را به پايان برند. ابوالفضل (عليه‏السلام) در اراده‏ي نيرومند و عزم و جزم، در بالاترين سطح قرار داشت. به اردوگاه حق پيوست و بدون تزلزل يا ترديد، پيش رفت و در عرصه‏ي تاريخ به عنوان بزرگترين فرمانده بي‏مانند شناخته شد و اگر اين صفت در او نبود، افتخار و جاودانگي در طول تاريخ برايش ثبت نمي‏شد.