دليري و شجاعت، گوياترين نشان مردانگي است؛ زيرا نشانهي قوت و استواري و ايستادگي در برابر حوادث ميباشد. ابوالفضل اين صفت والا را از پدرش که شجاعترين انسان هستي است و داييهايش که از دلاوران نامدار عرب بودند و در ميان ساير قبايل بدين صفت مشهور بودند، به ارث برده بود.
[ صفحه 56]
ابوالفضل دنيايي از قهرمانيها بود و آنگونه که مورخان گفتهاند در جنگهاي همراه پدرش هرگز ترسي به خود راه نداد. روز عاشورا نيز آنچنان شجاعتي از خود نشان داد که زبانزد تاريخ گشت. ابوالفضل در اين روز که از حماسيترين روزهاي تاريخ اسلام است، در برابر انبوه دشمنان - که دشت را پر کرده بودند - آنقدر دلاوري نشان داد که شجاعان قوم را متزلزل و عامهي سپاهيان را هراسان کرد و زمين، زير پايشان لرزيد و مرگ بر آنان سايه افکند تا آنجا که به حضرتش پيشنهاد فرماندهي کل سپاه را - در صورت کنارهگيري از ياري برادرش - دادند. ليکن عباس بر آن تمسخر زد و بر ايمان و عقيدهاش و دفاع از آرمان مقدسش افزوده شد.
شجاعت و دلاوري حضرت عباس (عليهالسلام) در روز عاشورا براي به دست آوردن سودي مادي از اين زندگي نبود، بلکه دفاع از مقدسترين آرمانهاي مجسم در نهضت برادرش سيدالشهداء بزرگترين مدافع حقوق محرومان و ستمديدگان به شمار ميرفت.
|