مصلح بزرگ، حجت خدا و بقيةالله الاعظم، امام زمان - عجل الله تعالي فرجه الشريف - قائم آل محمد (صلي الله عليه و آله) در بخشي از سخنان زيباي خود درباره‏ي عمويش عباس (عليه‏السلام) چنين مي‏گويد: «سلام بر ابوالفضل، عباس بن اميرالمؤمنين، همدرد بزرگ برادر که جانش را فداي او ساخت و از ديروز بهره‏ي فردايش را برگزيد، آنکه فداي برادر بود و از او حفاظت کرد و براي رساندن آب به او کوشيد و دستانش قطع گشت. خداوند قاتلانش، «يزيد بن رقاد» و «حکيم بن طفيل طايي» را لعنت کند...». [1] . امام عصر - عجل الله تعالي فرجه - صفات والاي ريشه‏دار در عمويش، قمر بني‏هاشم و مايه‏ي افتخار عدنان را چنين برمي‏شمارد و مي‏ستايد: 1- همدردي و همگامي با برادرش سيدالشهداء (عليه‏السلام) در سخت‏ترين و دشوارترين شرايط تا آنجا که اين همگامي و همدلي ضرب المثل تاريخ گشت. 2- فرستادن توشه‏ي آخرت با تقوا، خويشتنداري و ياري امام هدايت و نور. [ صفحه 50] 3- فدا کردن جان خود، برادران و فرزندانش در راه سرور جوانان بهشت، امام حسين (عليه‏السلام). 4- حفاظت از برادر مظلومش باخون خود. 5- کوشش براي رساندن آب به برادر و اهل بيتش هنگامي که نيروهاي ستمگر و ظالم مانع از رسيدن قطره‏اي آب به خاندان پيامبر (صلي الله عليه و آله) شده بودند.