معمولا القاب، ويژگيهاي نيک و بد آدمي را مشخص ميسازد و هرکس را بر اساس خصوصيتي که دارد لقبي ميدهند. ابوالفضل را نيز به سبب داشتن صفات والا و گرايشهاي عميق اسلامي، لقبهايي دادهاند، از آن جمله:
1- قمر بنيهاشم: حضرت عباس با رخسار نيکو و تلألؤ چهره، يکي از آيات کمال و جمال به شمار ميرفت، لذا او را قمر بنيهاشم لقب داده بودند. در
[ صفحه 33]
حقيقت نه تنها قمر خاندان گرامي علوي بود، بلکه قمري درخشان در جهان اسلام بهشمار ميرفت که بر راه شهادت پرتو افشاني ميکرد و مقاصد آن را براي همهي مسلمانان آشکار مينمود.
2- سقا: از بزرگترين و بهترين القاب حضرت که بيش از ديگر القاب مورد علاقهاش بود، «سقا» ميباشد. پس از بستن راه آب رساني به تشنگان اهل بيت (عليهم السلام) به وسيلهي نيروهاي فرزند مرجانه، جنايتکار و تروريست، جهت از پا درآوردن فرزندان رسول خدا (صلي الله عليه و آله) قهرمان اسلام، بارها صفوف دشمن را شکافت و خود را به فرات رساند و تشنگان اهل بيت و اصحاب امام را سيراب ساخت که تفصيل آن را هنگام گزارش شهادت حضرت بيان خواهيم کرد.
3- قهرمان علقمي: «علقمي» نام رودي بود که حضرت بر کنارهي آن به شهادت رسيد و به وسيلهي صفوف به هم فشردهي سپاه فرزند مرجانه، محافظت ميشد تا کسي از ياران حضرت اباعبدالله را ياراي دستيابي به آب نباشد و همراهان امام و اهل بيت ايشان تشنه بمانند. حضرت عباس با عزمي نيرومند و قهرماني بينظيرخود توانست بارها به نگهبانان پليد علقمي حمله کند، آنان را درهم شکند و متواري سازد و پس از برداشتن آب، سربلند بازگردد. در آخرين بار، حضرت در کنار همين رود، به شهادت رسيد، لذا او را «قهرمان علقمي» لقب دادند.
4- پرچمدار: از القاب مشهور حضرت، پرچمدار (حامل اللواء) است؛ زيرا ايشان ارزندهترين پرچمها؛ پرچم پدر آزادگان؛ امام حسين (عليهالسلام) را در دست داشتند.
حضرت به دليل مشاهدهي تواناييهاي نظامي فوق العاده در برادر خود، پرچم را تنها به ايشان سپردند و از ميان اهل بيت و اصحاب، او را نامزد اين مقام کردند؛
[ صفحه 34]
زيرا در آن هنگام سپردن پرچم سپاه از بزرگترين مقامهاي حساس در سپاه به شمار ميرفت و تنها دلاوران و کارآمدان، بدين امتياز مفتخر ميگشتند. حضرت عباس نيز پرچم را با دستاني پولادين برفراز سر برادر بزرگوارش به اهتزاز درآورد و از هنگام خروج از مدينه تا کربلا، همچنان در دست داشت. پرچم از دست حضرت به زمين نيفتاد مگر پس از آنکه دو دست خود را فدا کرد و در کنار رود علقمي به خاک افتاد.
5- کبش الکتيبه: لقبي است که به بالاترين ردهي فرماندهي سپاه به سبب حسن تدبير و دلاوري که از خود نشان ميدهد و نيروهاي تحت امر خود را حفظ ميکند، داده ميشود. اين نشان دليري، به دليل رشادت بيمانند حضرت عباس در روز عاشورا و حمايت بيدريغ از لشکر امام حسين (عليهالسلام) بدو داده شده است. ابوالفضل در اين روز، نيرويي کوبنده در سپاه برادر و صاعقهاي هولناک بر دشمنان اسلام و پيروان باطل بود.
6- سپهسالار: [1] لقبي است که به بزرگترين شخصيت فرماندهي و ستاد نظامي داده ميشود. و حضرت را به سبب آنکه فرماندهي نيروهاي مسلح برادر در روز عاشورا بود و رهبري نظامي لشکر امام را بر عهده داشت، اين گونه لقب دادهاند.
7- حامي بانوان: از القاب مشهور حضرت ابوالفضل، «حامي بانوان (حامي الظعينه)» است. «سيدجعفر حلي» در قصيدهي استوار و زيباي خود در سوگ حضرت به اين نکته چنين اشاره ميکند:
[ صفحه 35]
«حامي الظعينه کجا، ربيعه کجا، پدر حامي الظعينه، امام متقيان کجا و مکدم کجا». [2] .
به دليل نقش حساس حضرت در حمايت از بانوان حرم و اهل بيت نبوت، چنين لقبي به حضرت داده شده است. ايشان تمام تلاش خود را مصروف بانوان رسالت و مخدرات اهل بيت نمود و فرود آوردن از هودجها يا سوار کردن به آنها را به عهده داشت و در طي سفر به کربلا اين وظيفهي دشوار را به خوبي انجام داد.
لازم به ذکر است که اين لقب را به يکي از جنگاوران و دلاوران عرب به نام «ربيعة بن مکدم.» که در راه دفاع از همسرش، شجاعت بينظيري از خود نشان داد، داده بودند. [3] .
[ صفحه 36]
باب الحوائج: يکي از مشهورترين و آشناترين لقبهاي ابوالفضل (عليهالسلام)
[ صفحه 37]
در ميان مردم «باب الحوائج» است.
آنان به اين مطلب يقين دارند که دردمند و نيازمندي قصد حضرت را نميکند، مگر آنکه خداوند حاجت او را برآورده و درد و اندوهش را برطرف ميسازد و گره مشکلات او را ميگشايد. پسرم «محمد حسين» نيز قصد در خانهي حضرت کرد و رفع مشکلاتش را از او خواستار شد که دعايش برآورده شد و خداوند رنج و اندوهش را برطرف ساخت.
ابوالفضل نسيمي از رحمتهاي الهي، در رحمتي از درهايش و وسيلهاي از وسايل اوست و او را نزد خداوند منزلتي والاست. اين موقعيت، نتيجهي جهاد خالصانه در راه خدا و دفاع از آرمانها و اعتقادات اسلامي و پشتيباني از سالار شهيدان در سختترين شرايط است؛ دفاع از ريحانهي رسول خدا تا آخرين مرحله و جانبازي در راه اهداف مقدسش. اينها برخي از لقبهاي حضرت است که ويژگيهاي شخصيت بزرگ و صفات نيک و مکارم اخلاق او را بازگو ميکند. [4] .
|