و حضرت جواد عليه‏السلام از بين ائمه خوش صورت بود و وقتي که ام‏الفضل (لعنة الله عليها) او را ديد حالش دگرگون شد، مثل زنان مصر وقت ديدن يوسف و حضرت قاسم عليه‏السلام را گفتند کفلقة القمر [1] مثل پاره‏ي ماه بود و دو طفل مسلم عليهاالسلام را وقتي که سرهاي آنها را برابر ابن زياد - عليه اللعنة - گذاردند قام ثلاث مرات متعجبا من حسنهما سه مرتبه برخاست و نشست از روي تعجب از حسن آنها و حضرت ابوالفضل عليه‏السلام را قمر بني‏هاشم گفتند. معلوم مي‏شود بعد از مقام امام خوش صورت‏تر از او در بني‏هاشم نبوده و بهتر صورت بوده و حسن صورت کاشف از حسن سيرت است و الظاهر عنوان الباطن [2] .

[1] همان ص 35. [2] ترجمه: ظاهر بيانگر باطن است.