و من جمله از شواهد ديگران حسن حضرت حسن است و حضرت حسن آن قدر خوش صورت بود که زنها حريص بودند براي تزويج آن جناب و مي‏آمدند و خواهش تزويج داشتند براي خوش صورتي آن جناب و در اسلام مستحب است اگر زني خواهش تزويج کند مرد اجابت او کند و حضرت حسين عليه‏السلام نور از پيشاني و دهان و نحر مبارکشان مي‏باريد و الفضل ما شهدت به [ صفحه 99] الاعداء [1] دشمن و قاتل او مروان در مدح صورت و سر مقدس او گفت: يا حبذا بردک في اليدين‏ و لونک الاحمر في الخدين [2] . به به، رخسار تو چه ناز است، و چه رنگ سرخ نيکويي در چهره‏ي توست

[1] فضيلت آن است که دشمن (نيز) بر آن اقرار نموده و گواهي دهد. [2] بحارالانوار ج 45 ص 123.