از القاب آن جناب قمر بني‏هاشم عليه‏السلام است. ابوالفرج در مقاتل الطالبين گويد: و کان العباس رجلا و سيما جميلا يرکب الفرس و رجلاه يخطان في الارض و کان يقال له قمر بني‏هاشم و کان لوآء الحسين معه [1] . همانا عباس (ع) مردي بلند قد و زيبا بود به گونه‏اي که هر گاه سوار اسب مي‏شد پاهايش بر زمين کشيده مي‏شد و چنان زيبا بود که او را قمر بني‏هاشم (يعني ماه بني‏هاشم) مي‏گفتند و علم امام حسين (ع) در دست او بود. به واسطه خوش صورتي و مقبولي و ممتاز بودن آن جناب در فرزندان هاشم او را ماه بني‏هاشم گفتند و صباحت و خوش صورتي از نعم الهي است. چنانچه در آيه شريفه و يزيد في الخلق ما يشاء [2] وارد شده که خداوند جميل است و دوست دارد جمال را و گفته‏اند ما احسن لو يجمع الجمال مع حسن الفعال بهترين خوبي آن است که [ صفحه 97] جمع شود خوبي صورت با خوبي سيرت، حسن جمال با حسن اعمال و افعال.