در اربعين سال 1427 هجري قمري که ميليون‏ها انسان از دوستان و ارادتمندان به اهل‏بيت عليهم‏السلام با دسته‏هاي سينه‏زني وارد شهر کربلا مي‏شدند، از شهرهاي دور و نزديک با پاي پياده و سواره در مسير راه، مهمان خانه‏ي امام حسين عليه‏السلام با انواع خوراکي‏هاي گرم و سرد از زايرين پذيرايي مي‏کردند. به طوري سيل جمعيت پياده بين مسيرهاي شهرهاي نجف، حله و بغداد تا [ صفحه 523] کربلا در حرکت بود که غيرقابل شمارش و احصا بودند. در کربلا فقط يک پارچه صداي «حسين، حسين» به گوش مي‏رسيد و اکثر دستجات به صورت زنجيرزني وارد صحن حضرت اباعبدالله الحسين عليه‏السلام و قمر بني‏هاشم عليه‏السلام مي‏شدند. هر چه در اين مورد بگويم کم گفتم، در اين حال مشاهده مي‏شود که آقايي از هر دو پا فلج و اصلا نمي‏توانست با پا حرکت کند، وارد صحن مطهر قمر بني‏هاشم عليه‏السلام شد. پس از توسل، تضرع و توجه کامل به ساحت ملکوتي حضرت عباس عليه‏السلام شفاي کامل خود را مي‏گيرد و از روي ويلچر بلند مي‏شود و مي‏گويد: حضرت عباس عليه‏السلام مرا شفا داد.