در اربعين سال 1427 هجري قمري که ميليونها انسان از دوستان و ارادتمندان به اهلبيت عليهمالسلام با دستههاي سينهزني وارد شهر کربلا ميشدند، از شهرهاي دور و نزديک با پاي پياده و سواره در مسير راه، مهمان خانهي امام حسين عليهالسلام با انواع خوراکيهاي گرم و سرد از زايرين پذيرايي ميکردند.
به طوري سيل جمعيت پياده بين مسيرهاي شهرهاي نجف، حله و بغداد تا
[ صفحه 523]
کربلا در حرکت بود که غيرقابل شمارش و احصا بودند. در کربلا فقط يک پارچه صداي «حسين، حسين» به گوش ميرسيد و اکثر دستجات به صورت زنجيرزني وارد صحن حضرت اباعبدالله الحسين عليهالسلام و قمر بنيهاشم عليهالسلام ميشدند.
هر چه در اين مورد بگويم کم گفتم، در اين حال مشاهده ميشود که آقايي از هر دو پا فلج و اصلا نميتوانست با پا حرکت کند، وارد صحن مطهر قمر بنيهاشم عليهالسلام شد. پس از توسل، تضرع و توجه کامل به ساحت ملکوتي حضرت عباس عليهالسلام شفاي کامل خود را ميگيرد و از روي ويلچر بلند ميشود و ميگويد: حضرت عباس عليهالسلام مرا شفا داد.
|