|
در کتاب «المجموع الرائق من أزهار الحدائق» آمده است:
براي اميرمؤمنان علي عليهالسلام صد فضيلت و برتري ويژه نقل شده که اين فضايل
[ صفحه 82]
را شيخ سعيد، ابوجعفر محمد بن علي بن حسين بن موسي بن بابويه قدس سره در روز غديرخم سال 361 روايت نموده است، اين فضايل و مناقب از لبان درربار رسول خدا صلي الله عليه و آله جاري شده که خداوند متعال اميرمؤمنان علي عليهالسلام را مخصوص اين فضايل گردانيده است.
اينک بيست و هشت فضيلت را برگزيده و به اختصار نقل مينمايم:
1- به راستي که خداوند متعال او را از نور عظمت خويش آفريده است، چنانچه پيامبر صلي الله عليه و آله فرمود:
خلقت أنا و علي من نور واحد؛
من و علي از يک نور آفريده شديم.
2- او از زمان حضرت آدم عليهالسلام، خداوند را در صلبهاي پدران و ارحام مادرانش ميپرستيد.
3- در آن هنگام که او پا به عرصهي وجود گذاشت نوري از آسمان تا پشت کعبه درخشيد، بتهايي که بر بام کعبه بودند به رو بر زمين افتادند و ابليس فرياد زد و گفت: واي بر بتها و عبادت کنندگان آنها از اين مولود!
4- او همواره سخن رسول خدا صلي الله عليه و آله را تفسير کرده و سخن هر پيامبر را نقل مينمود.
5- او گنجينهي علم و دانش رسول خدا صلي الله عليه و آله بود.
6- او زدايندهي غم و اندوه از چهرهي مبارک رسول خدا صلي الله عليه و آله بود.
7- او در آيت و نشانه بودن همانند عيسي بن مريم عليهماالسلام بود، جز اين که پيامبر نبود.
8- او در صبر و شکيبايي بسان ايوب پيامبر عليهالسلام بود.
9- او در سخاوت و دست و دل بازي همانند حضرت ابراهيم عليهالسلام بود.
10- او در توانايي و صداي دلربا شبيه حضرت داود عليهالسلام.
[ صفحه 83]
11- او در شکوه و سلطنت همانند حضرت سليمان عليهالسلام بود.
12- او در حکمت همانند حضرت لقمان عليهالسلام بود.
13- او در تسليم و راستي همانند حضرت اسماعيل عليهالسلام بود.
14- او در پذيرفته شدن دعايش در درگاه الهي، همانند نوح عليهالسلام بود.
15- او در فرمانش همانند ذوالنون بود.
16- او در داوري همانند رسول خدا صلي الله عليه و آله بود، جز اين که پيامبر نبود.
17- آنگاه که او پا به عرصهي جنگ ميگذاشت جبرئيل از سمت راست، ميکائيل از سمت چپ و عزرائيل از پيش روي آن حضرت حرکت ميکردند و جز با فتح و پيروزي بازنميگشت.
18- او نخستين شخصيتي است که در روز رستاخيز با نامش خوانده ميشود.
19- او کسي است که فرشتگان به ولايت او به سوي خدا تقرب ميجويند.
20- او دلاورمردي است که درب سنگين دژ مستحکم خيبر را از جايش کنده و آن را به مسافت چهل ذراع به پشت سرش پرتاب کرد، آنگاه آن را بر روي دستان مبارکش قرار داد و پل ساخت، تا لشکر اسلام از روي آن عبور کرده وارد قلعه شدند.
21- او کسي است که ولايتش به نقاط مختلف زمين عرضه شد، آن قسمت که پذيرفت پاکيزه و قابل کشت گشت و آن که سرپيچي کرد نمکزار شد.
22- او کسي است که ولايتش به گياهان عرضه شد، آنکه پذيرفت گياه سودمند گشت و آنکه سرباز زد سم کشنده گشت.
23- او کسي است که ماه در شب قدر با او سخن گفت.
24- او از همهي مردم بينياز و همهي مردم نيازمند دانش آن حضرت هستند.
25- او در غيب و نهان با همهي پيامبران و در آشکار با رسول خدا صلي الله عليه و آله بود.
26- آنگاه که درب بهشت کوبيده ميشود، صدايي از آن طنين ميافکند و ميگويد: «يا علي»!
[ صفحه 84]
27- به راستي که درخت طوبي در بهشت در خانهي آن حضرت و شاخههاي آن در خانههاي مؤمنان است.
28- به راستي که آن حضرت کتاب ناطق و گوياي خداست. [1] .
|