سقاخانه‏ي ديگري که به سقاخانه آيينه موسوم بوده و نامش در منابع تاريخ تهران نيز ذکر شده، واقع در کوچه ظهيرالاسلام منشعب از خيابان شاه آباد سابق (سپهسالار) است که در بخش دوم تهران قديم قرار داشته است (شهر ري: 1367، ج 1، ص 460) سقاخانه‏هاي معروف تهران قديم بوده و به عقيده آقاي حسيني بلاغي به دليل تزيينات آيينه‏کاري زيبايش، به اين نام معروف شده است. باني اين عمل خير، شخصي به نام «حاج مير آخوند» گزارش شده و تاريخ بناي آن را حدود سال‏هاي 1304 هجري قمري مي‏دانند. چنان که از مصاحبه با کسبه محل بر مي‏آيد، اعتقاد عمومي بر اين است که حاج ميرآخوند روزي، از اين محل عبور مي‏کرده که نوري در مکان قبلي سقاخانه مشاهده مي‏کند و نذر مي‏کند که اگر حاجتش بر آيد بر اين محل سقاخانه‏اي بسازد و چنين نيز مي‏کند. محل اين سقاخانه بعد از خيابان‏کشي‏هاي 1348 شمسي، به داخل خيابان افتاده و با همت شخصي به نام حاج ميرعلي ارديبهشت و کمک اهالي محل که در واقع باني سقاخانه‏ي فعلي هستند سقاخانه ديگري به نام و ياد سقاخانه‏ي قبلي ساخته مي‏شود. اين سقاخانه امروزه يکي از مجلل‏ترين سقاخانه‏هاي تهران است و با سر در محرابي شکل و تزيينات زيباي آيينه‏کاري که در فضاهاي داخلي آن انجام شده، هنوز در رديف پر طرفدارترين سقاخانه‏هاي تهران قرار داد. منبع آب فعلي اين بنا، آب سردکني برقي است. صندوقچه‏اي که براي جمع‏آوري نذورات نقدي تعبيه شده، از ديگر تجهيزات داخلي اين سقاخانه محسوب مي‏شود. گويا قبلا چند سيني براي افروختن شمع نيز در اين سقاخانه وجود داشته، که امروزه اثري از آنها باقي نيست. [ صفحه 201]