سقاخانهي ديگري که به سقاخانه آيينه موسوم بوده و نامش در منابع تاريخ تهران نيز ذکر شده، واقع در کوچه ظهيرالاسلام منشعب از خيابان شاه آباد سابق (سپهسالار) است که در بخش دوم تهران قديم قرار داشته است (شهر ري: 1367، ج 1، ص 460) سقاخانههاي معروف تهران قديم بوده و به عقيده آقاي حسيني بلاغي به دليل تزيينات آيينهکاري زيبايش، به اين نام معروف شده است. باني اين عمل خير، شخصي به نام «حاج مير آخوند» گزارش شده و تاريخ بناي آن را حدود سالهاي 1304 هجري قمري ميدانند. چنان که از مصاحبه با کسبه محل بر ميآيد، اعتقاد عمومي بر اين است که حاج ميرآخوند روزي، از اين محل عبور ميکرده که نوري در مکان قبلي سقاخانه مشاهده ميکند و نذر ميکند که اگر حاجتش بر آيد بر اين محل سقاخانهاي بسازد و چنين نيز ميکند. محل اين سقاخانه بعد از خيابانکشيهاي 1348 شمسي، به داخل خيابان افتاده و با همت شخصي به نام حاج ميرعلي ارديبهشت و کمک اهالي محل که در واقع باني سقاخانهي فعلي هستند سقاخانه ديگري به نام و ياد سقاخانهي قبلي ساخته ميشود. اين سقاخانه امروزه يکي از مجللترين سقاخانههاي تهران است و با سر در محرابي شکل و تزيينات زيباي آيينهکاري که در فضاهاي داخلي آن انجام شده، هنوز در رديف پر طرفدارترين سقاخانههاي تهران قرار داد. منبع آب فعلي اين بنا، آب سردکني برقي است. صندوقچهاي که براي جمعآوري نذورات نقدي تعبيه شده، از ديگر تجهيزات داخلي اين سقاخانه محسوب ميشود. گويا قبلا چند سيني براي افروختن شمع نيز در اين سقاخانه وجود داشته، که امروزه اثري از آنها باقي نيست.
[ صفحه 201]
|