حضرت موسي بن جعفر (صلوات الله عليه) فرمودند:
رسول خدا، مردم را به ولايت علي (عليهالسلام) دعوت نمود، اما مردم، به او تهمت زدند حضرتش خارج شدند. خداوند، اين آيات را نازل فرمودند:
«بگو من براي شما مالک ضرر و نفعي نيستم. بگو مرا هرگز در پناه نگيرد از خدا (اگر او را عصيان کنم) احدي، و هرگز جز او پناهي نمييابم مگر رساندن از جانب خدا و رسولش (درباره علي عليهالسلام) و هر که خدا و رسولش را (درباره ولايت علي عليهالسلام) عصيان کند، به درستي که آتش دوزخ براي اوست، که هميشه در آن جاويدانند» (بحارالانوار ج 37 ص 161 - 162 به نقل از مناقب)
در تفسير امام حسن عسکري (عليهالسلام) ذيل آيات 7 - 13 سوره بقره درباره واقعه غدير خم، و کيد و مکر دشمنان منافق پس از روز غدير، حديثي مفصل از حضرت موسي بن جعفر (عليهالسلام) روايت شده که خلاصه مجملي از آن را در اينجا ميآوريم.
«و از جمله مردمان، کساني هستند که ميگويند ايمان آورديم به خدا (که تو را به معرفي علي عليهالسلام به عنوان امام و رهبر و مدبر امتت امر فرمود) در حالي که آنان مؤمن نيستند (به آنچه اظهار ميکنند. بلکه براي هلاک تو و علي عليهالسلام آماده ميشوند. و خود را براي مخالفت علي عليهالسلام پس از تو آماده
[ صفحه 120]
ميکنند.)
خداي عزوجل به پيامبرش ميفرمايد: «اينان [در ظاهر] با خدا خدعه ميورزند» يعني با پيامبر خدعه ميکنند در اظهار کردن آنچه بر خلاف قلوبشان است) و با کساني که ايمان آوردند، خدعه ميورزند (که در رأس آنان، سرور برتر آنان علي بن ابيطالب عليهالسلام است) در حالي که [در واقع] جز بر خودشان خدعه نميکنند (با اين خدعه، جز بر خودشان ضرر نميزنند، چرا که خدا از آنان و ياري آنان بينياز است.) و خودشان نميفهمند (که مطلب چنين است، و نميدانند که خداوند، پيامبرش را بر نفاق و دروغگويي و کفر آنان مطلع ساخته، و او را به لعن ظالمان پيمانشکن امر فرمود، و اين لعن از آنان جدا نميشود. در دنيا بندگان شايسته خدا آنها را لعن ميکنند. و در آخرت، به عذاب شديد الهي مبتلا ميشوند.) تا آخر حديث.
|