چون قرآن در سوره آل‏عمران، آيه 167 مي‏فرمايد: آن افرادي که در راه خدا شهيد شدند زنده و از نزد خدا به آنان رزق و روزي داده مي‏شود پس چه مانعي دارد که افرادي که معتقد به ايشان هستند و از آنان تبعيت مي‏نمايند به زيارت ايشان بروند؟ علاوه بر اينکه زيارت کردن شهداي راه خدا مانع عقلي ندارد از طرف پيامبر اسلام و امامان (صلي الله عليهم اجمعين) براي زيارت شهيدان راه خدا دستورهايي صادر شده که ما به نقل قسمتي از آنها اکتفا مي‏نماييم: محدث قمي در کتاب: سفينه‏ي البحار، در لغت زور از کتاب (فرحة العزي) نقل‏ [ صفحه 556] مي‏کند که پيامبر عظيم الشأن اسلام صلي الله عليه و آله و سلم به حضرت علي بن ابي‏طالب (عليه‏السلام) فرمود: ثواب کسي که قبور شما را زيارت کند معادل و مساوي با ثواب هفتاد حج است که بعد از حج واجب به جاي آورده باشد و موقعي که از زيارت شما برگردد به نحوي از گناه خود خارج مي‏شود که مادرش او را زائيده باشد. يا علي! مژده باد تو را و دوستان و محبين تو را از آن نعمت و چشم روشني که چشمي آن را نديده و گوش آن را نشنيده و به قلب هيچ بشري خطور نکرده! ولي گروهي از مردمان پست به وجود مي‏آيند که زوار شما را ملامت و سرزنش مي‏کنند. کما تعير الزانية بزنائها! آن مردمان از افراد شرير امت من خواهند بود. خدا شفاعت مرا نصيب آنان نکند و وارد حوض کوثر من نشوند! يقول المؤلف: آمين! آمين! آمين. علامه مجلسي در کتاب بحار از پيامبر اسلام (صلي الله عليه و آله و سلم) نقل مي‏کند که فرمود: کسي که بعد از وفات من مرا زيارت کند مثل اين است که مرا در حال حيات زيارت کرده باشد. کسي که دخترم فاطمه را زيارت کند مثل اين است که مرا زيارت کرده باشد کسي که علي بن ابي‏طالب (عليه‏السلام) را زيارت کند مثل اين است که فاطمه را زيارت کرده باشد و کسي که فرزندان ايشان را زيارت نمايد، مثل اين است که خود آنان را زيارت کرده باشد. نگارنده از اين قبيل اخبار و روايات درباره لزوم زيارت قبور مبارک اين خاندان با عظمت به قدري فراوان است که اين کتاب را ظرفيت نوشتن آنها نيست. اگر اين همه اخبار و روايات هم راجع به زيارت ايشان در کار نبود همين [ صفحه 557] معجزات و کشف و کراماتي که از قبور متبرکه آنان به ظهور و بروز مي‏رسد کافي بود که انسان خود را براي زيارت ايشان موظف بداند.