حضرت حجةالاسلام و المسلمين سلالة السادات آقاي حاج سيد حسين حسيني شيرازي (دامت برکاته) فرزند برومند عالم متقي و فقيه وارسته حضرت آيت الله العظمي آقاي حاج سيد صادق حسيني شيرازي (دام ظله الوارف) کرامتي از حضرت اباالفضل العباس (عليهالسلام) مشاهده کرده بود که براي مؤلف کتاب چنين نقل کرد:
شخصي به نام سيد کاظم، سالهاي قبل که من در کويت بودم برايم نقل کرد در نماز جماعت ما شرکت ميکرد. ايشان وقت خواندن نماز روي پاي خود نميتوانست بايستد لذا يک کرسي داشت و به آن تکيه مينمود. و سجده ميکرد. آن روز به حرم اباعبدالله الحسين (عليهالسلام) رفتيم و زيارت و نماز خوانديم، همراه با چند نفر که ما را همراهي ميکردند و کرسي آقا را هم ناخودآگاه با
[ صفحه 499]
خود داخل حرم کردند. لذا وقتي به حرم مطهر حضرت باب الحوائج ابوالفضل العباس (عليهالسلام) رفتيم زيارتنامه خوانديم و ناگهان متوجه شد که آن کرسي که براي نماز خواندن استفاد ميکردند نيست؛ پس از زيارت خواست نماز بخواند، يکدفعه مقابل ضريح مطهر ايستاد و گفت: يا ابوالفضل العباس (عليهالسلام) زيارتنامه خواندهام ميخواهم نماز بخوانم پس از سخن گفتن با حضرت عليهالسلام و ايستاد بدون اين که به چيزي تکيه کند نمازش را خواند و پس از آن نماز و زيارت ديگر هيچ وقت به آن کرسي احتياج پيدا نکرد. و شفا گرفت و حال ايشان از ما هم بهتر بود.
اين معجزهاي بود در حرم مطهر حضرت ابوالفضل العباس (عليهالسلام) خود به عينه مشاهده کردم. اين معجزه آشکار در 15 نيمه رجب 1424 قمري اتفاق افتاد.
|