همچنين آقاي صباحي نقل ميکند که چندين سال پيش، تعدادي ميهمان غريب وارد عباسيه ميشوند. آن روز احسان تمام شده بود و حدود دو يا سه
[ صفحه 411]
ساعت هم از ظهر گذشته بود. جواب کردن به ميهمانان نيز بيتوجهي به اصول مهماننوازي محسوب ميشد. در اين حال يکي از اعضاي هيئت امناي عباسيه براي چارهجويي به اين طرف و آن طرف عباسيه ميرود و ناخودآگاه وارد عباسيه ميشود و يک ظرف نسبتا بزرگ پر از غذا مشاهده ميکند، به خيال اين که مال ديگري است که احتمالا نبرده يا فراموش کرده است، بالاجبار براي مهمانان ميآورد. بعد از صرف غذا و رفتن مهمانان، آن ظرف مخصوص را شسته مسترد نموده و موقعيت را اظهار کند، اما تا فردا کسي مراجعه نکرده و با کمال تعجب ظرف مخصوص نيز در جايش نبوده است. تازه متوجه ميشوند که اين کار از کرامات حضرت عباس است.
|