عالمي امام زمان (عجل الله تعالي فرجه الشريف) را در عالم مکاشفه مي‏بيند و مست جمال امام زمان (عجل الله تعالي فرجه الشريف) مي‏شود. ايشان به حضرت ولي عصر (عجل الله تعالي فرجه الشريف) عرضه مي‏دارند: يا اباصالح، نسخه‏اي به ما دهيد تا هر زماني دلمان براي جمال زيبا و نوراني شما تنگ شد توسط آن به مرادمان برسيم و ما هميشه بتوانيم شما را زيارت کنيم. امام زمان (عجل الله تعالي فرجه الشريف) فرمودند: هر وقت شما براي ما تنگ شد و خواستيد ما را زيارت کنيد به مجلس عموي ما اباالفضل قمر بني‏هاشم (عليه‏السلام) پناه ببريد. [1] . [ صفحه 362] سند: دعاي توسل مسجد جمکران در سال 80 توسط يکي از مداحان اهل‏بيت (عليهم‏السلام) همه عمر بر ندارم سر از اين خمار مستي‏ که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستي‏ تو نه مثل آفتابي که حضور غيبت افتد همگان روند و آيند و تو همچنان که هستي‏

[1] اين داستان در مورد حاج علي فشندي (عالم) نيز رخ داده است. (در مفاتيح الجنان).