آقاي رضا معماريان طي نامه‏اي به دفتر انتشارات مکتب الحسين (عليه‏السلام)، دو کرامت را متذکر شده‏اند که در ذيل بيان مي‏شود: اينجانب رضا معماريان، حدود 35 سال پيش مشکلاتي با حکومت وقت عراق داشتم به طوري که حدود 4 سال تحت‏نظر سازمان امنيت دولت عراق بودم و به همين خاطر مدام در حال فرار بودم. يک روز در مسير حرکت به طرف کربلا اتوبوسي که من در آن بودم محاصره کردند؛ اما به اميد خدا توانستم از دست آن‏ها بگريزم. و خود را به حرم حضرت ابوالفضل العباس (عليه‏السلام) برسانم. وقتي وارد حرم شدم رو به حضرت کردم و گفتم: يا باب الحوائج اگر مشکل مرا تا يک ماه ديگر حل نکني ديگر به حرمت نخواهم آمد. بعد از 29 روز به من اعلام شد که بنده عفو شدم. و مي‏دانم آن عفو و بخشش من فقط از لطف خداوند متعال به واسطه باب الحوائج ابوالفضل العباس (عليه‏السلام) بوده است. و بنده هر وقت به ياد آن روزها مي‏افتم بي‏اختيار اشک مي‏ريزم. شايان ذکر است که بعد از اين کرامت حضرت بنده يک گوسفند نذر کرده بودم که نذرم را هم ادا کردم.