در سوم دي ماه 1381 شمسي سلاله السادات جناب آقاي سيد محمد حسيني اقدم اهل دهکده نصرت آباد ساکن تبريز خيابان انقلاب روبهروي قنادي درخشان در خصوص عنايت حضرت ابوالفضل العباس نسبت به خود، ماجرايي را نقل کردند که در زير ميخوانيد:
در سال 1380 شمسي به بيماري روماتيسم دچار شده بودم به طوري که نميتوانستم حتي چند قدم هم بردارم از اين رو به چند نفر از پزشکان حاذق در تبريز مراجعه کردم که پس از معاينات و رويت جواب آزمايشها و عکسها، هر کدام طبق تشخيص خود، دارو تجويز نموده و مداوايم کردند؛ متأسفانه معالجات آنها در من مؤثر واقع نگرديد با اين که همه آن داروها را مصرف کرده بودم ولي در خود کوچکترين اثر بهبودي نديدم بنابراين بسيار افسرده خاطر و اندوهگين شدم و آن روزها بسيار برايم سخت گذشت به گونهاي که ديگر از بهبودي و سلامتي خويش نااميد گشتم حتي روزي با خود گفتم: با اين وضعيت چگونه به مکه براي زيارت خانه خدا خواهم رفت من که قادر به حرکت نيستم؟!
اميدم از همه جا بريده شده بود لذا از ته دل گفتم: يا اباالفضل (عليهالسلام) اگر شفايم را بدهي، من نذر ميکنم پنج روز روضه شما را اقامه مينمايم. بالاخره پس از اندک زماني از اين قصه گذشت روزي متوجه گرديدم که در خود هيچ گونه اثري از بيماري نميبينم و به طور کلي بهبودي کامل يافتم.
[ صفحه 338]
|