در اين جهان پهناور که جز ذات مقدس حضرت پروردگار احدي از ابتدا و انتهاي آن آگاه نيست و نخواهد بود افراد کثيري آمدند و رفتند. شماره قبر گذشتگان را نيز جز خداي عليم کسي نميداند. مقابر در گذشتگان عموما در دسترس بازماندگان و ديگران قرار گرفته است و هرگاه هر کس بخواهد بر سر آن قبور برود و آنها را وسيله روا شدن حوائج خويش قرار بدهد مانعي در کار نخواهد بود.
پس چرا اولا کسي هر قبري را وسيله روا شدن حاجت خويشتن قرار نميدهد؟ و ثانيا چنانچه قرار دهد پس چرا نتيجه نميگيرد؟ و اگر نتيجه ميگرفتند پس چرا شهرت نمييابند!؟ از اين شرحي که داديم کاملا واضح و روشن ميشود که اهميت هر قبري نزد خداي جهان به خاطر صاحب آن خواهد
[ صفحه 324]
بود. به اين معني که هرگاه از قبري کشف و کراماتي به ظهور و بروز برسد معلوم ميشود که صاحب آن قبر نزد خدا آبرومند است.
بنابراين اگر براي افرادي که در راه خدا شهيد و فدائي شدهاند هيچگونه افضليت و اهميتي در کار نبود همين که خداي توانا قبور آنان را وسيله روا شدن حوائج نيازمندان و مستمندان با اخلاص قرار داده و ميدهد براي ايشان کافي بود. از جمله شهيداني که خداي حکيم قبور آنان را وسيله روا شدن حاجت حاجتمندان قرار داده شهداي خاندان حضرت محمد بن عبدالله (صلي الله عليه و آله و سلم) و آل آن بزرگوار است که محل نزول وحي خدا ميباشد. کشف و کراماتي که در قبور مقدس پيامبر اعظم اسلام و يازده خليفه بلافصل آن حضرت که بزرگترين شهيد و سرباز راه خدا بودند مشاهده شده و ميشود براي افراد منصف و بيغرض قابل انکار نيست.
[ صفحه 329]
|