به نشاني خيابان مولوي، ابتداي کوچه شهيد علي اکبر قاسمي، جنب منزل دولي. اين سقاخانه از انواع سقاخانههاي دکاني شکل است. باني اين مکان شخصي به نام حاج نعمتالله دولي بوده که اين سقاخانه نسبتا مجلل را در مجاورت خانه شخصي خود ساخته است. تاريخ دقيق بناي اين سقاخانه چندان مشخص نيست. ولي تاريخ مرمت آن، که در ذيل يکي از کتيبههاي سنگي بنا ثبت گرديده سال 1324
[ صفحه 243]
شمسي است. فضاي داخلي اين سقاخانه به وسيلهي سکويي به دو قسمت تقسيم ميشود، که قسمت بالاي آن شمعخانه سقاخانه را تشکيل ميدهد. ديوارها و سقف اين قسمت از بنا، واجد تزيينات آيينهکاري فشرده و زيبايي است. امروزه از افروختن شمع در اين مکان، به جز در ايام عزاداري ممانعت ميشود. چشمهي آب اين سقاخانه از شير آبي ساده تشکيل شده که در سکوي پايين سقاخانه جاي گرفته است. طبق اظهارات همسر مرحوم دولي، قبل از آمدن آب لولهکشي منبع آب اين سقاخانه را حوضچهاي سيماني تشکيل ميداده، که مردم به توسط جامهايي از آن آب برميداشتهاند. از ديگر تزيينات زيباي اين سقاخانه ميتوان کتيبه سنگي دورتادور درگاه سقاخانه را نام برد و چنان که گذشت در ذيل آن، با ذکر نام هنرمند حجار «عمل محمد حجار» تاريخ 1324 هجري شمسي قيد شده است. دريچه مشبک آهني و فشردهاي فضاي داخلي سقاخانه را حفاظت ميکند و قفل و دخيلي چند نيز به نشانه مرادخواهي بر آن بسته شده است.
|