به نشاني خيابان مولوي، ابتداي کوچه شهيد علي اکبر قاسمي، جنب منزل دولي. اين سقاخانه از انواع سقاخانه‏هاي دکاني شکل است. باني اين مکان شخصي به نام حاج نعمت‏الله دولي بوده که اين سقاخانه نسبتا مجلل را در مجاورت خانه شخصي خود ساخته است. تاريخ دقيق بناي اين سقاخانه چندان مشخص نيست. ولي تاريخ مرمت آن، که در ذيل يکي از کتيبه‏هاي سنگي بنا ثبت گرديده سال 1324 [ صفحه 243] شمسي است. فضاي داخلي اين سقاخانه به وسيله‏ي سکويي به دو قسمت تقسيم مي‏شود، که قسمت بالاي آن شمع‏خانه سقاخانه را تشکيل مي‏دهد. ديوارها و سقف اين قسمت از بنا، واجد تزيينات آيينه‏کاري فشرده و زيبايي است. امروزه از افروختن شمع در اين مکان، به جز در ايام عزاداري ممانعت مي‏شود. چشمه‏ي آب اين سقاخانه از شير آبي ساده تشکيل شده که در سکوي پايين سقاخانه جاي گرفته است. طبق اظهارات همسر مرحوم دولي، قبل از آمدن آب لوله‏کشي منبع آب اين سقاخانه را حوضچه‏اي سيماني تشکيل مي‏داده، که مردم به توسط جام‏هايي از آن آب برمي‏داشته‏اند. از ديگر تزيينات زيباي اين سقاخانه مي‏توان کتيبه سنگي دورتادور درگاه سقاخانه را نام برد و چنان که گذشت در ذيل آن، با ذکر نام هنرمند حجار «عمل محمد حجار» تاريخ 1324 هجري شمسي قيد شده است. دريچه مشبک آهني و فشرده‏اي فضاي داخلي سقاخانه را حفاظت مي‏کند و قفل و دخيلي چند نيز به نشانه مرادخواهي بر آن بسته شده است.