بناي اين سقاخانه به نام نوروزخان ايشيک آقاسي، باني آن شهرت دارد. نوروزخان پسر الهوردي خان عزالدين لوي قاجار، از ياران محمدحسن خان قاجار بود (اعتماد السلطنه: 1364، ج 1، ص 858). وي در دوره سلطنت فتحعلي شاه قاجار، سمت ايشيک آقاسي‏باشي [رئيس تشريفات] و حاجب باري او را داشته است. از آثار منسوب به اين شخصيت، تکيه نوروزخان، سقاخانه نوروزخان و حمام نوروزخان، در تهران بوده که حمام آن خراب و به کلي از ميان رفته، ولي آثاري از تکيه و سقاخانه‏اش تا مدتها پايدار مانده و به نام او شهرت داشته است (بامداد: 1347، ج 3، ص 394). البته گاهي تکيه نوروزخان را تکيه‏ي حسام السلطنه نيز مي‏خوانند، که منظور حسام السلطنه مراد ميرزا، است که خانه‏هاي وسيع او [ صفحه 220] نزديک سقاخانه نوروزخان و در حقيقت در اول محله بازار، قرار داشت. وي عموي ناصرالدين شاه و فاتح هرات بود (حسيني بلاغي: 1350، ص 52 ط) و به عقيده آقاي حسيني بلاغي، بناي تکيه‏ي نوروزخان واقع در قرب مدرسه آصفيه، از حسام السلطنه است. اينکه چرا اين گونه اماکن خاص براي تکيه و سقاخانه در نظر گرفته مي‏شده، چنان‏که قبلا نيز گذشت ريشه‏اي قديمي‏تر از زمان نوروزخان و قاجار داشته است، به طوري که به عقيده‏ي آقاي کريمان به احتمال زياد، بيشتر اين آثار متعلق به روزگاري است که تهران صورت ديه داشته و شايد که اصل و منشأ پاره‏اي از اماکن متبرکه تهران، حتي به روزگار پيش از اسلام ديه طهران نيز برسد (کريمان: 1356، ص 161). به هر تقدير قدمت سقاخانه، آرايه‏بندي‏هاي بنا، و تزيينات داخلي سقاخانه، به همراه جاي پاي سنگي آن، سقاخانه نوروزخان را در سراسر شهر تهران مشهور کرده بود. دير زماني بود که مردم اين شهر از نقاط دور و نزديک، براي زيارت جاي پاي سنگي اين سقاخانه، گرد مي‏آمدند و در پاي آن مراد خواسته و شمع روشن مي‏کردند و نذر و نياز مي‏کردند.