پيغمبر صلي الله عليه و آله و سلم مشغول وضو بود، گربه‏اي از راه گذشت و به آب نگاه کرد. فرمود: معلوم است گربه تشنه است وضو را گذاشت و آب را نزد گربه گذاشت. گربه آب خورد و حضرت از پس مانده‏ي آب گربه وضو را تمام کرد. منظر دلها بود کرب و بلاي حسين‏ مرغ دل ما زند پر به هواي حسين‏ چون به عزا خانه‏اش پا نهي آهسته‏تر بال ملائک بود فرش عزاي حسين [1] . [ صفحه 152]