و من کلام له عليه‏السلام لما غلب أصحاب معاوية أصحابه عليه‏السلام علي شريعة الفرات بصفين، و منعوهم من الماء: قد استطعموکم القتال، فأقروا علي مذلة، و تأخير محلة، أو رووا السيوف من الدماء ترووا من الماء، فالموت في حياتکم مقهورين، و الحياة في موتکم قاهرين، ألا و ان معاوية قاد لمة من الغواة، و عمس عليهم الخبر حتي جعلوا نحورهم أغراض المنية. [1] . [ صفحه 144] از سخنان علي عليه‏السلام است آن‏گاه که لشکر معاويه در جنگ صفين بر اصحاب آن بزرگوار پيشي جسته، راه ورود به آب فرات را به تصرف درآورده، آنان را از برداشتن آب مانع گشتند: لشکر معاويه (با تصرف شريعه‏ي فرات و منع شما از برداشتن آب) کارزار با شما را طالبند، پس شما يا بر ذلت و خواري اقرار کرده شجاعت و شرافت را از دست بدهيد (اظهار عجز و ناتواني کرده از تشنگي بيچاره شده خود را به دشمن تسليم نماييد) يا آنکه شمشيرهاتان را از خونها(ي ايشان) سيرآب کنيد تا از آب سيراب شويد، پس مرگ (حقيقي) در زندگاني شماست اگر مغلوب بشويد، و (حقيقت) زندگاني در مرگ شماست آن‏گاه که (بر دشمن) غالب آييد، (مرگ با عزت و شرافت بهتر از زندگاني با ذلت و خواري) آگاه باشيد که معاويه عده‏ي قليلي از گمراهان و نادانان را به کارزار آورده (با اينکه لشکر معاويه زياد بوده ايشان را به عده‏ي قليلي تعبير فرموده، اشاره است به اينکه به علم جنگ آشنا نيستند) و حقيقت امر را (که جنگ براي به دست آوردن سلطنت و رياست است) از آنان پنهان نموده (و خون خواهي عثمان را بهانه قرار داده) تا اينکه آنها گلوهاي خود را هدف (تيرهاي) مرگ قرار داده‏اند (از روي ناداني و گمراهي براي کشته شدن آماده هستند).