بنابر نقلي در آخر قرن چهارم و پنجم از نواده‏هاي ابويعلي حمزة بن قاسم بن علي بن حمزة الأکبر بن حسن بن عبيدالله بن ابوالفضل العباس بن أميرالمؤمنين عليهم‏السلام که سيد عون بن بعلي نام داشت و لقب معروف وي قطب شاه [1] و قطب الهند بوده است. از بغداد به هند عزيمت نمود و در آن ديار به تبليغ اسلام و تربيت معنوي مردم پرداخت. مادرشان از سادات حسيني بود. در خلاصةالأنساب مي‏نگارد که سيد عون بن يعلي بن ابويعلي حمزه در هند اعقاب بسيار داشت و آثار بسياري از خودش باقي گذاشت. بعد از نصف قرن که جهت بازديد و زيارت عتبات عاليه به بغداد عراقتشريف برد که همان جا به رحمت خدا پيوست. بعد از ارتحال در مقبره‏ي قريش کاظمين شريف به خاک سپرده شد و در حال حاضر مزارش زيارتگاه خاص و عام است. در پاکستان از اولاد وي سلطان العارفين سيد سلطان باميو و سيد سلطان العلوي «ره» مورد توجه خاصي قرار گرفتند. اعقاب عون بن يعلي بن ابويعلي حمزه [2] در شهرهاي دينور، جنگ، کشمير، پاولندي است. [3] . [ صفحه 115] لازم به ذکر است راجع به فرزندان حضرت ابوالفضل العباس عليه‏السلام در جلدهاي بعدي مشغول بررسي کامل مي‏باشيم و همچنين مقداري از اين بزرگواران در جلد اول و دوم و همين جلد آورده‏ايم، از فرزندان آن حضرت که در همه جاي عالم پراکنده مي‏باشند اخيرا برخورد کرديم به مقاله‏اي از آيت الله محمد واعظ زاده خراساني تحت عنوان «جايگاه اهل‏بيت عليهم‏السلام در جوامع اسلامي» که در روزنامه‏ي جمهوري اسلامي، ص 9، يکشنبه 31 تير 1380 اول جمادي الأول 1422 شماره 6397 سال بيست و سوم، که تذکر داده‏اند سادات در سودان، سادات در هند، سادات در چين، سادات در افغانستان و آسياي وسطي، سادات در ترکيه، سادات در مصر، سادات در ايران، سلسله‏هاي سادات در ايران از فرط کثرت و تيره‏هاي بسيار قابل شمارش نيست، تا آنجا که گفته‏اند: حضرت آيت الله مرعشي نجفي در کتاب شرح زندگاني حضرت ابوالفضل العباس عليه‏السلام راجع به اعقاب و اولاد آن حضرت آورده‏اند که خاندان بزرگي از اولاد حضرت عباس عليه‏السلام در يونان زندگي مي‏کنند.