6. در زمان ما روضه خواني مشهور و معروف به ملا عباس (رحمه الله) بود. من در تمام هشتاد سال عمر خود در هيچ محلي مانند او را در روضه خواني نديده‏ام و مشهور است که وي از مجلس و مسجد مي‏روند و مردم هنوز از گريه و زاري فارغ نشده‏اند. خدا را (جلت عظمته) شاهد مي‏گيرم که اين حقيقت را خودم مشاهده نمودم و در وقفات عزاداري بعضا فقط دو سطر شعر مي‏خواند. [ صفحه 477] بعد از وفات وي، حضرت آية الله آقاي حاج سيد علي‏اصغر آقا صادقي «رحمة الله عليه» او را در خواب ديده و احوال پرسيده بود و او چنين جواب داده بود که: هرگاه حضرت عباس عليه‏السلام دستم را نمي‏گرفت من نجات نمي‏يافتم «رحمة الله عليهما».