چهاردهم: از امام صادق عليه‏السلام نقل شده که هرگاه زائر در بين راه بميرد، ملائکه در تشييع جنازه‏ي او حاضر مي‏شوند، و کفن و حنوط از بهشت از براي او مي‏آورند، و بر او نماز مي‏گزارند، و از ريحان بهشت در زير او فرش مي‏کنند، و زمين قبر گشاده مي‏شود از هر سمت به قدر سه ميل، و دري از بهشت به سوي قبرش مي‏گشايند که از روح و ريحان آن بر او داخل مي‏شود تا روز قيامت. [1] . پانزدهم: از امام صادق عليه‏السلام نقل شده: هرگاه در بين راه به او اذيتي رسد از حبس يا ضرب، در عوض هر روزي که حبس شود، يا غمي به او رسد، فرحي در قيامت به او خواهد رسيد، راوي عرض کرد: اگر بعد از حبس او را بزنند به جهت قصد زيارت؟ فرمود: به عوض هر زدني يک حوري به او دهند، و به عوض هر دردي هزار هزار حسنه به او داده شود و هزار هزار گناه از او محو گردد، و هزار هزار درجه ترفيع يابد، و از کساني باشد که در قيامت هم همصحبت با پيغمبر خدا صلي الله عليه و آله باشند تا مردم از حساب فارغ شوند، و حاملان عرش با او مصافحه نمايند و به او گويند: هر حاجت که مي‏خواهي بخواه، و ضارب او را بياورند به مقام حساب، و بدون سؤال و جواب بازوي او را بگيرند و ببرند به نزد فرشته‏اي، پس شربتي از «حميم» جهنم و شربتي از «غسلين» به او دهند، و او را بر کوه‏هاي آتش مقام دهند، به او گويند بچش آنچه را از براي خود مهيا کردي به دست خود، که مهمان خدا و رسول را زدي و اذيت کردي. پس آن مضروب را به نزد در جهنم آورند، و بگويند: ببين زننده‏ي خود را، و آنچه به او رسيده است از عذاب الهي، آيا سينه‏ات شفا يافت، و به قصاص خود رسيد؟ مي‏گويد: حمد خدا را. [2] . [ صفحه 452] شانزدهم: از امام صادق عليه‏السلام نقل شده: اولين قطره‏اي که از خونش ريخته شود جميع گناهانش آمرزيده شود، و ملائکه طينت اصليه‏ي او را مي‏شويند تا در برابر پاک شود مانند طينت انبيا، از آنچه با او مخلوط بوده است از طينت کفار، و قلب او را بشويند تا اينکه منشرح گردد، و از ايمان مملو شود، و خدا را ملاقات نمايد پاک و پاکيزه، از جميع معاصي و صفات رذيله، و شفاعت او را قبول نمايند در حق اهل‏بيتش، و هزار نفر از برادرانش، و ملائکه با جبرئيل و ملک الموت بر او نماز کنند، و کفن و حنوط او را از بهشت بياورند، و قبر او را وسيع نمايند، و چراغ‏ها در قبرش روشن کنند، و دري از بهشت به سوي او گشايند، و ملائکه تحفه‏ها از بهشت براي او بياورند، و بعد از هيجده روز او را به حظيره‏ي قدس بالا برند، پس با اولياي خدا باشد تا نفخه‏ي صور او را دريابد، و بعد از نفخه‏ي دوم از قبر بيرون آيد، پس اول کسي که با او مصافحه کند پيغمبر خدا صلي الله عليه و آله باشد و اميرالمؤمنين و اوصيا و بشارتش دهند، و بگويند: با ما باش، پس او را بر حوض بدارند، پس آب بياشامد، و به هر که بخواهد بدهد. [3] - [4] .