نامه‏ي حجت الاسلام و المسلمين حامي مکتب اهل‏بيت عصمت و طهارت عليهم‏السلام آقاي شيخ هادي اشرفي، به دفتر انتشارات مکتب الحسين عليه‏السلام: سرور ارجمند مؤلف محقق جناب حجت الاسلام و المسلمين حاج آقاي حاج شيخ علي رباني خلخالي ضمن تقديم خالصانه‏ترين سلام و عرض تبريک به مناسبت عيد سعيد و فرخنده‏ي اضحي، توفيقات روز افزون حضرتعالي را از خداوند تعالي مسألت دارم. با توجه به اينکه از مطالب مفيد و وسيع شما استفاده کرده و بهره‏هاي زيادي برده‏ام ليکن از کتاب ارزشمند چهره‏ي درخشان قمر بني‏هاشم ابوالفضل العباس عليه‏السلام جاي مطلبي را خالي ديدم که به حضورتان ارسال مي‏نمايم که به صلاحديد خود در کتاب مزبور بگنجانيد. ارادتمند شما اشرفي، دهم ذي حجه 1421 هـ.ق بسم الله الرحمن الرحيم حزام بن خالد بنربيعه با جماعتي از بني کلاب در سفر بود. شبي از شب‏ها در خواب ديد که در يک دشت سرسبز و با صفا نشسته دور از جمعيت يارانش و مرواريد درشت و ذي قيمتي در دست دارد که زيبائي و درخشش آن او را متعجب و چشمانش را خيره کرده است. آن گاه ديد سواره‏اي در کسوت اشراف و بزرگان به نزدش آمد، سلام کرد و حزام جواب سلامش را رد کرد. سواره گفت: مرواريد را به چه قيمتي مي‏فروشي؟ پاسخ داد: قيمت آن را نمي‏دانم، شما به چه قيمتي خريداريد؟ سواره گفت: من نيز قيمت آن را نمي‏دانم، ليکن پيشنهاد مي‏کنم که آن را به يکي از بزرگان اهدا کني و من ضمانت مي‏کنم تو را به چيزي که بهتر و بالاتر از درهم و دينار است. [ صفحه 53] پرسيد: آن چيست؟ گفت: من ضمانت مي‏کنم تو را به مقام و منزلت نزد او درجه و شرافت و سيادت ابدي. باز هم پرسيد: آيا ضمانت مي‏کني مرا به آنچه گفتي؟ گفت: آري. پرسيد: آيا واسطه‏ي اين کار مي‏شوي؟ گفت: آري، مرواريد را به من بده تا به ايشان هديه کنم. سپس چون حزام از خواب بيدار شد و رؤيايش را براي دوستانش تعريف کرد تعبير آن را جويا شد يکي از دوستانش گفت: اگر رؤياي تو صادق باشد خداوند دختري به تو عطا مي‏فرمايد و يکي از بزرگان آن را از تو خواستگاري مي‏کند و تو به سبب آن وصلت به قرب و شرف و بزرگواري مي‏رسي. پس چون از سفر بازگشت همسر او ثمامه بنت سهيل حامله بود و وضع حمل او مصادف با بازگشت حزام از سفر بود. وقتي مژده دادند که خداوند دختري به او عطا فرموده، چهره‏اش شکفت و بسيار شاد و مسرور گشت و با خود گفت: خوابم درست بوده و پرسيدند نام او را چه انتخاب مي‏کني: گفت: او را فاطمه نامگذاري کنيد و کنيه‏اش را ام‏البنين، و اين رسم عرب بود که هنگام ولادت نام و کنيه‏ي مولود را انتخاب مي‏کردند. [1] .