صاحب کتاب «بطل العلقمي» داستان يکي از روضه خوانان را آورده است که به بيماري سل گرفتار شد و بسياري از پزشکان براي مداواي او تلاش کردند اما از شفا يافتنش نوميد شدند و مرگ او را نزديک يافتند. او خود که اين نظر پزشکان را شنيده بود، به سختي ضعيف و رنجور شد و همه راه‏هاي درمان را بر روي خود بسته ديد. در همين هنگام شبي در خواب ديد که به او گفتند حاجت خود را بر درگاه باب الحوائج ابوالفضل العباس عليه‏السلام بجويد. او چون بيدار شد آهنگ حرم آن حضرت کرد. پس از آن که به حرم رسيد و در جوار ضريح دراز کشيد آهسته آهسته درمان به وجود او راه يافت و به تدريج رو به بهبود نهاد و نشانه‏هاي شفا يافتن بر او آشکار گشت. ديري نپاييد که به کلي شفا يافت و اکنون نيز (زمان تأليف کتاب بطل العلقمي) زنده است. [1] . [ صفحه 398]