جناب آقاي شيخ محمد باقر مروي از طلاب حوزه علميه مشهد مقدس در اوائل خرداد ماه سال 1379 شمسي بود در بغداد حرم امامين جوادين عليهمالسلام اين کرامت را نقل کردند و نوشتهاي به اين جانب دادند که در جلد سوم چاپ شود اينک ملاحظه ميفرماييد:
يکي از نوکران و مداحان اهلبيت عليهمالسلام از مشهد علي بن موسي الرضا عليهالسلام به قصد زيارت ابا عبدالله الحسين عليهالسلام مشرف ميشود. وقتي به حرم مطهر امام حسين عليهالسلام و اباالفضل العباس عليهالسلام ميرود يادش ميآيد هر کس وارد حرم ابوالفضل العباس عليهالسلام بشود اگر سه حاجت بخواهد ايشان کسي را نااميد بر نميگرداند. دست به دعا برميدارد: آقا ابوالفضل العباس عليهالسلام، من يک پسر پنج سالهي معلول دارم يک تکه گوشت در خانه افتاده، و قدرت حرف زدن ندارد، از تو ميخواهم که حداقل اين بچه بتواند راه برود و حرکت کند و خودش غذا بخورد. ديگر نخواستم که اين بچه صحبت کند. زيارت اباالفضل عليهالسلام و امام حسين عليهالسلام و موسي بن جعفر عليهالسلام و جواد الائمه عليهالسلام را انجام دادم، به مشهد آمدم و وارد منزل شدم. مردم به ديدنم آمدند، بعد از يک روز مادرش به من گفت: حاجي رضازاده بيا که بچه ميتواند راه برود و حرکت کند، ابوالفضل عليهالسلام به ما عنايت کرده و شفا داده، پدرش پشيمان ميشود چرا من نخواستم که حرف هم بزند.
ناقل: محمدباقر مروي بهادران امام جماعت مسجد جوادالائمه عليهالسلام امام رضا عليهالسلام. بيستم صفر مشهد که يک شب مانده به اربعين ابا عبدالله عليهالسلام در حرم مطهر باب الحوائج و جواد الائمه عليهماالسلام نوشته شد.
شيخ محمدباقر مروي
|