جحفه (به ضم حرف اول و سکون دوم) روستايي بزرگ در جايي بلند، بر سر راه مدينه است و در چهار منزلي مکه قرار دارد. جحفه، يکي از ميقاتهاي حاجيان است که در فاصله‏ي سه يا چهار ميلي آن، غديرخم قرار گرفته و پيامبر خدا صلي الله عليه و آله و سلم پس از بازگشت خود از حجةالوداع در آنجا فرود آمد و از مردم براي اميرالمؤمنين علي بن ابي‏طالب عليهماالسلام بيعت گرفت و فرمود: هر کس را که من مولاي اويم، پس اين علي، مولاي او است. بار خدايا، هر که او را دوست دارد، دوستش بدار و هر که او را دشمن دارد دشمنش بدار! و ياري کن هر که او را ياري کند، و خوار ساز هر کس که او را خوار سازد. خداوند در اين باره، آيه‏ي شريفه‏اي را در قرآن بر آن بزرگوار نازل فرموده که تا روز قيامت تلاوت مي‏شود و آن آيه است: «يا أيها الرسول بلغ ما أنزل اليک من ربک فان [ صفحه 154] لم تفعل فما بلغت رسالته». [1] اي پيغمبر آنچه از خدا بر تو نازل شد بر خلق برسان که اگر نرساني تبليغ رسالت و اداي وظيفه نکرده‏اي. واردين به جحفه از اولاد عباس بن علي بن ابي‏طالب عليهماالسلام، برخي از فرزندان عبيدالله بن حسن بن عبيدالله بن عباس عليه‏السلام مي‏باشند که اسامي‏شان به شرح ذيل است: 1. محمد بن عبيدالله بن حسن بن عبيدالله بن عباس بن علي عليهماالسلام، که بازماندگانش عبارت‏اند از: عبدالله، عباس، علي، احمد و ابراهيم. [2] . 2. علي بن عبيدالله بن حسن بن عبيدالله بن عباس عليه‏السلام. مادرش ام‏کلثوم دختر علي بن علي بن حسين بن علي بن ابي‏طالب عليه‏السلام مي‏باشد. فرزندانش به نامهاي: حسين، حسين اصغر، محمد، عبدالله، علي بن علي، عباس و عبيدالله بوده‏اند. [3] . 3. برخي‏ از اولاد طاهر بن محمد لحياني فرزند عبدالله بن عبيدالله بن حسن بن عبيدالله بن عباس عليه السلام . [4] . جحفه در 156 کيلومتري مکه واقع است که 1. ميقات شام و مصر و مشعر و کساني که از اين ناحيه به مکه مي‏روند مي‏باشد و جحفه محل آبادي بوده است که ارتش پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم هنگام فتح مکه در آنجا متمرکز شده بود در حوالي آن غديرخم مکاني که رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم از طرف خدا مأموريت يافت تا ولايت علي عليه‏السلام را به مردم ابلاغ کنند قرار داد و شهر مقدس مکه‏ي مکرمه براي اهل مکه و احرام [ صفحه 155] حج تمتع و همچنين «ادني الحل» (مرز حرم و حل)، و محاذات ميقاتهاي پنج‏گانه هم از اماکن محرم شدن است. در اينجا لازم است ديگر ميقاتها را هم يادآور شويم. 2. ذوالحليفه: که به نام‏هاي مسجد شجره و آبار علي عليه‏السلام نيز معروف است. اين ميقات در 9 کيلومتري مدينه (440 کيلومتري مکه) قرار دارد. مسجد شجره ميقاتگاه اهل مدينه و همه‏ي کساني است که از اين راه به مکه مي‏روند. به اين جهت آبار علي عليه‏السلام گويند چون اميرالمؤمنين علي عليه‏السلام در نقاط مختلف مدينه قنوات و چاه‏هايي به دست خود حفر مي‏کرده و آنها را در راه خدا وقف مي‏نموده است که به نام (چاههاي علي عليه‏السلام) شهرت يافته است. 3- وادي عقيق: در 94 کيلومتري مکه واقع است و ميقات کساني است که از راه نجد و عراق به مکه مي‏روند. 4- يلملم: در 84 کيلومتري مکه واقع است و ميقات اهل يمن و کساني است که از آن راه عبور مي‏کنند. 5- قرن‏المنازل: در 94 کيلومتري مکه و ميقات براي کساني که از راه طائف عازم مکه مي‏باشند. يکي از مهمترين و قديمي‏ترين شهرهاي عربستان مکه است که قبل از اسلام هم مورد احترام همه‏ي قبائل و مرکز داد و ستد و تجمع عربها بوده است. مکه در غرب عربستان، در 75 کيلومتري جده در ارتفاع 330 متر از سطح دريا قرار دارد، 53 سال پيش از هجرت در سال تولد پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم ارتش متجاوز ابرهه، فرماندار يمن با فيل‏هاي جنگي به قصد تخريب کعبه آمده بودند که به وسيله‏ي مرغهايي هلاک شدند. «بسم الله الرحمن الرحيم ألم تر کيف فعل ربک بأصحاب الفيل...» رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم از اجازه دادن و از بستن دربهاي خانه‏ي خدا به روي حجاج نهي فرموده است در مکه تلاوت تمام قرآن مجيد (خواندن با تدبر سراسر قرآن، يعني به ياد آوردن تاريخ شگفت‏انگيز و گسترش دين الهي در طول 23 سال و نزديک شدن به حقايق تابناک اسلامي و بهره‏گيري از هدايت اين کتاب آسماني) بهتر [ صفحه 156] است قرآن را در مسجدالحرام تلاوت نماييم تا ديگران تهمت‏هاي ناروا نزنند. مکه به نامهاي ام‏القري، بلدالأمين، و بکه در قرآن مجيد آمده است. 1. مکه: «و هو الذي کيف ايديهم عنکم و ايديکم عنهم ببطن مکة» [5] . 2- ام‏القري: «ام‏القري و من حولها» [6] . 3- بکه: «ان أول بيت وضع للناس... للعالمين» [7] . 4- البلدالأمين: «و هذا البلد الأمين» [8] .

[1] سوره‏ي مائده، آيه‏ي 67. [2] مهاجران آل ابي‏طالب عليهم‏السلام: ص 182. [3] مهاجران آل ابي‏طالب عليهم‏السلام: ص 182. [4] ‏‏‏‏‏‏‏مهاجران آل ابي‏طالب عليهم‏السلام: ص 182. [5] سوره‏ي فتح آيه‏ي 24. [6] سوره‏ي شوري، آيه‏ي 7. [7] سوره‏ي آل‏عمران، آيه‏ي 96. [8] سوره‏ي تين، آيه‏ي 3.