نويسندهي توانا و فاضل ارجمند، جناب حجةالاسلام و المسلمين آقاي شيخ ناصرالدين انصاري قمي، طي نامهاي مورخ 15 خرداد 1377 ش برابر صفر الخير 1419 ق به مؤلف کتاب حاضر چنين نوشتهاند:
حضور محترم صديق معظم حضرت حجةالاسلام و المسلمين جناب آقاي شيخ علي رباني خلخالي زيد عزه العالي به عرض عالي ميرساند:
روزي پس از خواندن فريضهي صبح، کتاب وزين و ارزندهي «چهرهي درخشان قمر بنيهاشم ابالفضل العباس عليهالسلام» را برداشتم و صفحاتي از آن را به ديدهي دقت نگريستم و سخت تحت تأثير مطالب آن قرار گرفتم. پس از گذشت زماني چند، در همان جاي نماز خواب چشمانم را در ربود. در عالم رؤيا ديدم:
نماز جماعت به امامت مرحوم آيتالله العظمي حاج سيد محمدرضا گلپايگاني برپا شده است و من هم در صف نخستين آن، شرکت دارم. پس از اتمام نماز، مرجع فقيد رو به صفوف نماز کرد و فرمود: به آقاي انصاري بگوييد به منبر رود و ذکر مصيبت بنمايد. من برخاستم و پا بر روي پلهي اول نهادم که آقا، بار ديگر فرمود: روضهي حضرت ابالفضل عليهالسلام را بخوانيد!
من بر فراز منبر، همان مطالبي را که از کتاب شما فراگرفته بودم، باز گفتم و نمازگزاران گريستند و پس از لحظاتي از خواب بيدار شدم.
روز بعد اين خواب را براي فرزندان محترم معظم له باز گفتم. ايشان گفتند:
مرحوم آيةالله گلپايگاني به حضرت ابالفضل العباس عليهالسلام علاقهي عجيبي داشت و در سختيها و گرفتاريها به آن حضرت متوسل ميشد و چارهي کار را مينمود. همچنين به روضهخوانان، بسيار سفارش خواندن مصائب ايشان را ميفرمود.
خداوند متعال جناب عالي را در راه احياي مفاخر و مآثر خاندان عصمت و طهارت عليهمالسلام بيش از پيش توفيق عطا فرمايد. والسلام عليکم و علي عباد الله الصالحين
ناصرالدين انصاري
[ صفحه 8]
|