|
علامهي فقيد سيد حسين طباطبائي بروجردي بن علي بن احمد بن علي نقي بن جواد ابن مرتضي بن محمد بن عبدالکريم بن مراد بن شاه اسدالله بن جلالالدين امير بن حسن ابن مجدالدين بن قوامالدين بن اسماعيل بن عباد بن ابيالمکارم بن عباد بن ابيالمجد ابن عباد بن علي بن حمزة بن طاهر بن علي بن محمد بن احمد بن محمد بن احمد بن ابراهيم طباطبا بن اسماعيل بن ديباج بن ابراهيم غمر بن حسن مثني ابن الامام الحسن المجتبي عليهالسلام.
وي فقيه بزرگ عصر خود و عالم در علم رجال، و شخصيتي اديب و نسبشناس بود. بيشترين تحصيلاتش در اصفهان و در نزد گروهي از علماي مشهور آنجا انجام گرفت، از جمله ميرزا ابوالمعالي کلباسي، سيد محمد تقي مدرس، سيد محمدباقر درچهاي، ملامحمد کاشاني، و جهانگيرخان قشقايي.
سپس به نجف اشرف رفت و به مدت ده سال در حوزهي درس آخوند ملا محمدکاظم خراساني حضور يافت. استاد ديگرش در آن ديار شيخ الشريعه اصفهاني بود.
بعدها به وطن و زادگاهش شهر بروجرد بازگشت و در خلال اين مدت به حج بيتاللهالحرام رفت آنگاه در بيست و ششم ماه صفر سال 1364 ه. ق. ايشان با اعضاي خانواده راهي قم شد و در آنجا اقامت فرمود، تا اينکه از زعماي ديني زمان خود شد و گروهي از افاضل و بزرگان را تربيت کرد.
چندين تأليف دارد که هنوز اکثر آنها چاپ نشده است؛ از جمله: جامع احاديث الشيعه، حاشيه بر کفاية الاصول، حاشيه بر نهايهي شيخ، حاشيه بر مبسوط شيخ، تجديد اسانيد الکافي، رسالة في بيوت الشيعة من العلماء، اسانيد کتاب التهذيب و من لا يحضره الفقيه و الاستبصار و رجال الکشي و الخصال و الامالي و علل الشرائع، تعليقة علي کتاب
[ صفحه 145]
عمدة الطالب في انساب آل ابيطالب، اصلاح رجال الشيخ و الاستدراک عليه، رسالهاي در سند صحيفهي سجاديه و رفع اشکال از آن و کتاب الطبقات و التذکرة دربارهي انساب خاندان خويش.
آيتالله بروجردي - قدس سره - در اواخر ماه صفر سال (1292 ق) در شهر بروجرد به دنيا آمد و در صبح پنجشنبه سيزدهم شوال سال (1380 ق) در شهر قم از دنيا رفت و طبق وصيت خود ايشان در مدخل مسجد اعظم به خاک سپرده شد.
دربارهي شرح حال ايشان ميتوان به کتابهاي: نقباءالبشر، اعيانالشيعه، ماضيالنجف و حاضرها، گنجينهي دانشوران، گنجينهي دانشمندان و علماي معاصرين و ديگر کتابها مراجعه کرد. [1] .
|