جناب مستطاب آقاي حاج ابوالحسن شريفي از کرج مکتوبي به انتشارات مکتب‏الحسين عليه‏السلام ارسال داشته‏اند و طي آن کرامت ذيل را مرقوم فرموده‏اند: 9. در سال 1342 هجري شمسي که ساختمان سد کرج را شروع کردند، با شخصي به نام مستر روبن مسيحي که مهندس سد کرج بود طي برخوردي آشنا شدم. وي اظهار داشت: زماني که براي شکافتن کوه و ساختمان سد، با چند تن از کارگران ديناميت‏گذاري مي‏کرديم، وقتي انفجاري صورت مي‏گرفت کارگران که با طناب در دامن کوه آويزان بودند همگي يک‏صدا ندا مي‏کردند: يا حضرت اباالفضل العباس عليه‏السلام. و مکرر مي‏ديدم سنگهاي بزرگ که از کوه جدا مي‏شدند، به اطراف پرت مي‏شدند ولي به کارگران اصابت نکرده و آنان صحيح و سالم مي‏ماندند. اين موضوع در خاطرم باقي مانده بود تا اينکه براي خود من خطري پيش آمد. زيرا در وسط رودخانه با کمربندي مخصوص خود را به تير برق بسته بودم تا سيمها را باز کرده و در جايي ديگر به تيرهاي اصلي وصل نمايم، که ناگهان متوجه شدم سيل عظيمي جاري [ صفحه 596] شده و به نزديکي من رسيده است. هر چه فکر کردم ديدم بايد خود را از تير برق جدا سازم و در يک لحظه مرگ حتمي را در جلوي چشم خود ديدم. ناگهان نداي يا اباالفضل کارگران مسلمان و نجات يافتن آنان را به ياد آوردم و بلافاصله فرياد زدم: يا حضرت اباالفضل عليه‏السلام، به فريادم برس! و سرم گيج خورد، و ديگر متوجه نشدم چه واقعه‏اي پيش آمد. زماني به هوش آمدم که خود را در تخت بيمارستان ديدم و چشمم به دکترهاي آمريکايي، که مسئول سد کرج بودند، افتاد که مشغول بيرون آوردن آب از گلويم هستند. آنان حيرت‏زده بودند که چرا و چگونه اين جانب را که به تير برق بسته شده بودم، در کنار رودخانه و ميان ماسه‏ها پيدا کرده‏اند؟! در صورتي که قاعدتا بايستي مرا پس از پايان جريان سيل، حداقل چند کيلومتر پايين‏تر از محل نصب تير برق، پيدا کرده باشند، آن هم خفه شده! چون شدت جريان سيل به قدري بود که چند نفر از کارگران و چندين دستگاه سنگين را با خود تا چند کيلومتر راه برده و تلفات زيادي به بار آورده بود. اين جانب پس از اينکه سلامتي خود را به دست آوردم، متوجه شدم که نجاتم از مرگ حتمي مرهون توسل به حضرت ابوالفضل العباس عليه‏السلام بوده است. لذا از کليه‏ي خوراکيهايي که در اسلام حرام مي‏باشد کناره‏گيري نموده‏ام، ولي چون همسرم دختر يک کشيش مسيحي است در منزل به وي اظهار کردم که من طبق نظريه‏ي طبيب از آن گونه خوراکيها پرهيز هستم. همه‏ساله نيز در ايام محرم‏الحرام مبلغي را نذر حضرت ابوالفضل العباس عليه‏السلام نموده و خود را بيمه‏ي آن حضرت کرده‏ام و به مصرف عزاداري توسط مسلمانان مي‏رسانم.