تاريخ نجف اشرف و حيره، ص 177، از مرحوم سيد عبدالحجة بلاغي. شهر لکنهو: در اين شهر شبيه روضه و مقبره‏ي جميع شهدا از کربلاي معلي و روضه‏ي منوره‏ي حضرت سيدالشهداء عليه‏السلام و حضرت عباس عليه‏السلام و کاظمين عليهماالسلام و نجف اشرف را ساخته‏اند که نسبت به اصل، يک سر مو کم و زياد ندارد و موقوفات زياد بر آنها قرار داده‏اند، در ايام محرم شبها قريب ده هزار چراغ روشن مي‏کنند و در ميان روضه‏ي مبارکه عطريات عوض شمع مي‏سوزانند و شمعها را از موم [ صفحه 52] مي‏ريزند. در روضه‏ي شريفه‏ي نجف اشرف يک زوج پرده و سه علم گذاشته‏اند که بهاي هر يک معادل خراج يک مملکت است و جواهرهاي بسيار قيمتي و گرانبها در روي پرده و علمها نصب نموده‏اند. تمام پرده و علمها زردوزي شده از طلاي ناب است. در ايام ده روزه‏ي محرم همه جا تکيه و حسينيه بنا کرده و طاق‏نماها از بلورآلات و قنديل مي‏بندند صدها هزار مرتبه‏ي بهتر از وضع ايران تعزيه‏داري مي‏کنند. در اين ده روز هندو و مسلمان مشغول نوحه و ماتم و گريه‏اند و لکها روپيه مخارج حضرت سيدالشهداء مي‏نمايند - [1] . (جام‏جم: تاريخ هندوستان) [ صفحه 54]

[1] تاريخ نجف، ص 177.