صاحب گنجينه‏ي دانشمندان در حالات مرحوم سيد محمدعلي دزفولي متوفي ماه رجب سال 1333 ق مي‏نويسد: ايشان از اول طلوع آفتاب تا مقداري از بعدازظهر، يک قرآن ختم مي‏کرد و پس از آن فريضه‏ي ظهر را انجام مي‏داد. وي از اول ماه رجب تا پانزدهم، پانزده قرآن ختم مي‏کرد که پانزدهمين آن را هديه به محضر حضرت ابوالفضل العباس عليه‏السلام و باقي آنها هديه به پيشگاه چهارده معصوم «صلوات الله عليهم اجمعين» بود در روز شانزدهم ماه رجب پس از ختم‏هاي قرآن کريم، مرحوم آيةالله آقا سيد ابراهيم غفاري که از مجتهدين و مراجع دزفول در عصر خود بود، به عنوان عيادت و ملاقات مرحوم آقا سيد محمدعلي موسوي دزفولي تشريف آورد و اظهار داشت که من، امروز تصميم ملاقات [ صفحه 327] نداشتم اما فلان زن علويه رحمة الله عليها ديشب خوابي ديده بود، و خواب خود را براي من گفت و تذکري شد، که امروز به ملاقات شما نايل شوم. علويه گفت: خواب ديدم که خدمت حضرت ابوالفضل العباس عليه‏السلام مشرف شدم. عرض کردم عمو کجا تشريف داشتيد؟ فرمودند: امروز به عيادت آقا سيد محمدعلي فرزند حاج سيد عبدالله رفته بودم و از آنجا مي‏آيم و مرحوم سيد محمدعلي به سجده مي‏افتد و پس از فراغت از سجده مي‏فرمايد: سجده‏ام سجده‏ي شکر بود، زيرا از اول ماه شروع به تلاوت قرآن کرده بودم تا ديروز که موفق به پانزدهمين ختم قرآن شدم و آخرين آن را در روز گذشته به حضرت اباالفضل العباس عليه‏السلام اختصاص داده بودم سپس مي‏افزايد: خواب علويه از رؤياهاي صادقه بوده و علامت اين است که هديه‏ي اين ضعيف پذيرفته شده است، چون حضرت ابوالفضل العباس عليه‏السلام فرموده‏اند به عيادت من آمده‏اند. [1] . [ صفحه 328]