طبق دستور حضرت آيةالله العظمي آقاي حاج سيد محسن حکيم شروع به ساختن ضريح جهت مرقد مطهر حضرت ابوالفضل عليه‏السلام گرديد. به طور تقريب مبلغ 000 / 000 / 10 ريال هزينه‏ي آن گرديد که در حدود 60 آن را حضرت آيةالله حکيم شخصا پرداخت نمودند و 40 آن نيز از شهرهاي مختلف ايران مجددا توسط حضرت آيةالله حکيم و يا به حساب مخصوص در بانک بازرگاني در اصفهان ريخته شد. ضريح مطهر حضرت ابوالفضل العباس عليه‏السلام، به طوري که در عکس مشاهده مي‏شود، بسيار ظريف و زيبا و با دقت هنرمندان به نام اصفهاني ساخته شده است. زرگري ضريح توسط (آقاي حسين پرورش)، قلم‏زني آن توسط آقايان (سيد اسدالله خسرواني) و (احمد دنياري)، و ميناکاري نيز توسط (آقاي شکرالله صنيع‏زاده) انجام گرفته است. ضمنا اسکلت چوبي ضريح را هم آقايان (اخوان خالق‏زادگان) اهدا کرده‏اند. اين ضريح از طلا و نقره و ميناکاري به طرزي جالب و ديدني ساخته شده و مدت 18 ماه تعداد زيادي از استادان مشغول ساختن آن بوده‏اند. ضريح مذکور را پس از ساخته شدن مدتي در مسجد شاه اصفهان به معرض زيارت و تماشاي آن مي‏رفتند. به دستور حضرت آيةالله حاج سيد محسن حکيم، حجةالاسلام - آقاي حاج سيد ابراهيم طباطبائي داماد آقاي حکيم - و آقايان حاج سيد محمد افضل و حاج ميرزا حسن کلاهدوزان در اين مورد همکاري و کوشش و نظارت کلي داشتند. ضمنا يک جفت درب از طلا و نقره و ميناکاري جهت حرم مطهر حضرت ابوالفضل العباس عليه‏السلام از طرف آقايان حاج حسن واحد و محمود و ابوالقاسم جليليان به سرپرستي آقاي حاج سيد محمد افضل به اتمام رسيد که آن هم با ضريح مطهر حمل گرديد. همچنين يک زوج درب منبت‏کاري بسيار زيبا از طرف اخوان خالق‏زادگان جهت درب قبله‏ي صحن حضرت اباعبدالله الحسين عليه‏السلام ساخته شده که شرح آن جداگانه در همين شماره منتشر شده است. [ صفحه 318] بسيار باعث مسرت و خشنودي است که توسط شيعيان ايراني، بالأخص اهالي اصفهان، براي تحکيم مباني دين مبين اسلام بخصوص حفظ شعائر مذهبي چنين اقدامات مفيد و مؤثري به عمل مي‏آيد. بامداد روز پنجشنبه بيست و هفتم آبان ماه [1] بدرقه‏کنندگان ضريح از قزوين به همدان و کرمانشاه رفتند و پس از صرف شام در کرمانشاه عازم مرز خسروي شدند. کاروان حامل ضريح روز جمعه وارد خانقين شد و بامداد شنبه طي مراسمي از خانقين عازم بغداد گرديد. [2] . ضريح مطهر اينجا حرم پاک علمدار کربلاست‏ اين آستان قدس شهيد ره خداست‏ اينجا حريم حضرت باب‏الحوائج است‏ دولت درين مقام و گشايش درين سراست‏ اين جا بود شهيدي که تا ابد خاکش حيات‏بخش و هوايش عبيرزاست‏ اين بارگاه شاه جهان حقيقت است‏ اين جايگاه جلوه‏ي انوار کبرياست‏ اين خاک مشک‏بيز که دارالشفا بود هر ذره‏اش به چشم ملايک چو توتياست‏ اين جاست جايگاه شهيدي که تا به حشر دين خدا و پرچم اسلام از او به پاست‏ [ صفحه 319] اين جاست جايگاه اميري که در کرم‏ کان سخا و ابر عطا و يم وفاست‏ اين جاست جايگاه علمدار لشگر کز بهر حق عليه ستمگر به پاي خاست‏ دريادلي غنوده در اينجا که هم چو نوح‏ در بحر دين به کشتي توحيد ناخداست‏ سقاي اهل بيت حسين علي بود اين تشنه‏لب که خاک درش چشمه‏ي بقاست‏ گردد مس وجود تو چون زر در اين مقام‏ اين بارگاه خشت وجودش ز کيمياست‏ آيينه‏ي تمام‏نماي حقيقت است‏ هر دل که با ولاي ابوالفضل آشناست‏ حاتم که گشت شهره‏ي آفاق از سخا در آستانه‏ي کرمش کمترين گداست‏ آن کس که سر ز فخر بسايد بر آسمان‏ اينجا که مي‏رسد ز ادب قامتش دوتاست‏ آب فرات تا به ابد شرمگين بود از تشنه‏اي که ساقي و سقاي کربلاست‏ در روز حشر فاطمه گردد شفيع خلق‏ در دست وي دو دست بود کز بدن جداست‏ از اين مصيبتي که به آل‏نبي رسيد تا روز رستخيز به پا پرچم عزاست‏ امروز هر که خدمت آل‏علي کند فردا شفيع او به صف حشر مرتضي است‏ بر طبق امر آيت حق «حضرت حکيم» آن کس که حکم او به همه‏ي شيعيان رواست‏ [ صفحه 320] شد اين ضريح ساخته در شهر اصفهان‏ شهري که گر جهان هنر خوانمش سزاست‏ تاريخ اين ضريح «طلايي» چنين سرود «عباس مير جنگ و علمدار نينواست»