[1] آيت‏الله حاج سيد تقي قمي در کتاب مجالس شب‏هاي شنبه ج 1، ص 217، آن شب متوسل به حضرت قمر بني‏هاشم ابوالفضل العباس عليه‏السلام شده و ضمنا يادي از مرحوم پدرشان آيت‏الله العظمي حاج آقا حسين قمي رحمة الله عليه مي‏کند و مي‏گويد که پدرم مي‏گفت: هر کس در کربلا باشد و در شبانه‏روز يک مرتبه به حرم سيدالشهداء امام حسين عليه‏السلام مشرف نشود پوست‏کلفت است. و اگر در دو شبانه‏روز به حرم حضرت ابوالفضل العباس عليه‏السلام مشرف نشود باز پوست‏کلفت است. حرم حضرت ابوالفضل العباس عليه‏السلام در بين عربها خصوصيتي دارد که حرم امام حسين عليه‏السلام آن خصوصيت را ندارد، ضريح ايشان هميشه پر از پول مي‏باشد و اين در اثر آن است که حاجات خود را مي‏گيرند: در معني، عقيده‏ي ويژه‏اي به آن حضرت دارند: زياد نذر مي‏کنند. اينها مطالبي است که خداوند اين چنين قرار داده و عقل ما قدرت درک آن را ندارد. مصيبت حضرت را از اينجا شروع مي‏کنند: مردم نذر چشم زياد مي‏کنند. مي‏گويند: يک چشم، نذر اباالفضل العباس عليه‏السلام منشأ اين کار همين مصيبتي است که اکنون مي‏خوانم دشمن، چشم آقا را نشانه گرفت طبعا تير را بايد از چشم با دست بيرون کشيد ولي ابوالفضل العباس عليه‏السلام که دست ندارد، سر مبارک را پائين آورد تا با زانوان مبارک تير را از چشمش بيرون کشد، دشمن بي‏شرف از اين موقعيت استفاده کرد، عمود آهنيني را بر فرق مبارکش فرود آورد اينجا بود که صداي حضرت ابوالفضل العباس عليه‏السلام بلند گرديد: برادر برادرت را درياب.