خوانندگان محترم توجه شما را به يکي ديگر از جنايات بني‏اميه لعنة الله عليهم اجمعين جلب مي‏کنيم، اين دو طفل معصوم خواهرزادگان حضرت ابوالفضل العباس قمر بني‏هاشم عليه‏السلام بودند، لذا خواستيم از اين عزيزان ستم‏کشيده و زجرديده يادي شده باشد. ابراهيم و محمد، فرزندان مسلم بن عقيل بن ابي‏طالب عليهم‏السلام هستند که به دست يکي از عمال سنگدل ابن‏زياد موسوم به حارث در سنه‏ي 61 ق به شهادت رسيدند مدفن و آستانه‏ي مبارکه‏ي اين دو کودک نازنين، در غرب شهر مسيب در کنار شط فرات، در چهار فرسخي کربلا واقع شده است و توسط يک راه فرعي به جاده‏ي اصلي کربلا - بغداد مي‏پيوندد. عمارت اول: تاريخ عمارت اول اين آستانه‏ي مبارکه به قرن چهارم هجري بازمي‏گردد که توسط عضدالدوله ديلمي بنا گشت و زائريني که قصد تشرف به آستانه‏ي [ صفحه 214] حضرت سيدالشهداء عليه‏السلام در کربلا را داشته در سر راه خود به زيارت اين آستانه مشرف مي‏گشتند. عمارت دوم: پس از فتح بغداد توسط شاه اسماعيل صفوي، تجديد بنا گشت. عمارت سوم: توسط حاج ملا محمدصالح برغاني قزويني حائري و به دست سردار حسن‏خان و حسين‏خان قزويني بين سالهاي 1243 و 1246 ق انجام گرفت و صحن بزرگ و در اطراف آن حجره‏هايي جهت سکونت زائرين احداث شد. در وسط صحن شريف، حمام آستانه واقع شده است که داراي دو گنبد کاشيکاري مي‏باشد. درب اصلي آستانه به صحن بزرگ باز مي‏شود و در مقابل درب ورودي صحن، ايوان مستطيل‏شکل سرپوشيده‏اي است و در طرفين ايوان مذکور کفش‏کن قرار دارد. از ايوان دو درب ورودي به داخل حرم مطهر که به شکل مستطيل است باز مي‏شود و در وسط حرم ضريح مقدس و صندوق بر روي قبر نصب شده و بر روي هر قبر، يک گنبد کاشيکاري باشکوه برپا شده است. بين اهل علم و محققين و مورخين گاه اين بحث وجود داشته که: آيا اين محل، پيکر مطهر دو طفلان حضرت مسلم عليهم‏السلام را دربر دارد؟ و يا اينکه محلي است که خون پاک آنان بر زمين ريخته است؟ شواهد و مدارک موجود دلالت بر اين دارند که اين آستانه‏ي مبارکه محل دفن دو طفل مسلم بن عقيل عليه‏السلام مي‏باشد. [1] . ابراهيم بن مسلم عليه‏السلام، فرزند مسلم بن عقيل بن ابي‏طالب عليهم‏السلام از شهداي بعد از واقعه‏ي کربلا مي‏باشد. بين مورخين در نحوه‏ي آمدن ابراهيم و برادر وي محمد به کوفه و کيفيت افتادن آنها به زندان عبيدالله بن زياد اختلاف وجود دارد. معدودي از مورخين برآنند که حضرت مسلم بن عقيل عليهم‏السلام اولادي به نام محمد و ابراهيم نداشته است. اما علماي بزرگ شيعه در وجود آنان اتفاق نظر داشته و به زيارت آستانه‏ي مطهر اولاد مسلم عليهم‏السلام مي‏شتابند. از قديم‏الايام از ايران و ساير ممالک اسلامي، شيعيان جهان به زيارت آن آستانه رفته، نذورات خود را تقديم مي‏دارند. [ صفحه 215] طبري اشاره نموده که پس از واقعه‏ي کربلا و زماني که اسراي خاندان نبوت را به کوفه آوردند، ابراهيم و محمد، فرزندان مسلم بن عقيل عليهم‏السلام، از ترس فرار کردند و به خانه‏ي مردي پناه بردند. او جوياي احوال آنان شد و چون هويت آنان براي او محرز گشت آنان را کشت و سرشان را به خيال دريافت جايزه، نزد عبيدالله بن زياد ملعون برد، ولي ابن‏زياد در پاسخ او گفت: بسيار عمل زشتي به جاي آوردي! و دستور داد که سر مرد مذکور را بريدند و خانه‏ي وي را خراب کردند. شيخ صدوق در کتاب امالي مي‏گويد: پس از شهادت ابي‏عبدالله الحسين عليه‏السلام طفلان مسلم عليهماالسلام اسير شده و تحويل عبيدالله بن زياد گشتند و او آنان را زنداني کرد. جمعي از مورخين و ارباب مقاتل برآنند که طفلان حضرت مسلم، ابراهيم و محمد، با حضرت مسلم عليه‏السلام از مدينه به کوفه آمده‏اند و پس از آنکه حضرت مسلم عليه‏السلام از خانه‏ي هاني ابن‏عروه خارج شد و آن اتفاقات شوم و ناگوار واقع گشت، حضرت مسلم فرزندان خويش را به شريح قاضي سپرد و بعد از شهادت آن حضرت شريح قاضي تصميم گرفت آنها را توسط شخصي امين به مدينه گسيل دارد اما چون قافله حرکت نموده بود آنان از قافله بازماندند و عمال ابن‏زياد آنها را شناسايي کرده و به زندان افکندند مع‏الوصف چون زندانبان خود از شيعيان اهل بيت عليهم‏السلام بود، پس از شناخت هويت ابراهيم و محمد، طفلان حضرت مسلم عليه‏السلام را فراري داد، و آنان در سنه‏ي 61 ق به دست حارث به شهادت رسيدند. قبر شريف آن دو در نواحي غرب شهر مسيب در نزديکي شط فرات واقع است. [2] .