نيشابور: به فتح اول، مردم عرب، نيسابور مي‏گويند، شهر بزرگي در قلمرو خراسان است جغرافي‏دانان عرب ناحيه‏ي خراسان را به چهار بخش تقسيم مي‏کردند و هر بخشي را به نام يک شهر از چهار شهر بزرگ مي‏خواندند که در دوره‏هاي مختلف هر کدام از آنها به تنهايي و يا به صورت جمعي مرکز يک اقليم بودند. و آن چهار شهر عبارتند از نيشابور مرو، هرات و بلخ. و در روزگار طاهريان، آنان پايتخت را به نيشابور منتقل کردند و آنجا را مرکز همه‏ي آن اقليم قرار دادند و آن در تمام چهار ناحيه بزرگترين شهر در منتهااليه غربي آنجا بود. نيشابور تاريخ [1] گسترده‏اي دارد، مراجعه شود به کتب مربوطه‏ي آن. السيد الحسن ابومحمد العلوي الفارسي کان علويا محدثا و قد رأي المتنبي و قرأ عليه بعض ديوانه قتل بنيسابور في ذي‏الحجة سنة اربع و ثمانين و ثلاثمائة و أخرج من السجن في مسکة الباغ و لم يتغير منه شي‏ء. ابن‏علي بن محمد بن حسن بن محمد بن حسين بن علي بن عبيدالله القاضي بن الحسن بن عبيدالله بن العباس قتل بنيسابور. [2] .