امامزاده ابراهيم در قريه‏ي تکيه ناوه‏ي طالقان، که از نقاط کوهستاني سلسله‏ي جبال البرز مي‏باشد، و نزديکي قلعه مشهور و بلندآوازه‏ي قلعه‏ي قاليس [1] که اکنون متروک است، بقعه‏ي امامزاده ابراهيم قرار دارد که فيض معنويتش زوار زيادي را از دور و نزديک به خود جذب مي‏کند. دستجات سينه‏زني، در ايام مناسب و مقتضي، به آن آستانه‏ي مقدسه مي‏روند و همچنين محل دفن شيعيان در آنجا مي‏باشد. موقوفات اين مضجع چندين رقبه است. بر روي ضريح چوبي مقدسش نسب‏نامه‏اي به عبارت زير درج گرديده است: المرقد المنير امامزاده ابراهيم بن علي بن ابراهيم بن حسين بن عبدالله بن عباس بن [ صفحه 186] اميرالمؤمنين علي بن ابي‏طالب عليه الصلاة و السلام، ثلاث و ثمانين ستة مأة (683) کلمه‏ي سلطان محمد خدابنده هم جزو نوشته‏هاي روي آن ضريح بوده. اين سند بسيار نفيس و باقدمت است. صندوق ضريح مزبور با همت و توجه سلطان محمد خدابنده ساخته و تهيه شده است. سلطان محمد خدابنده يادآور نام دو تن از سلاطين: سلطان محمد خدابنده پادشاه مشهور سلسله‏ي ايلخاني، و نيز شاه محمد خدابنده يکي از سلاطين صفويه و پدر شاه عباس کبير معروف است. [2] . [ صفحه 187]

[1] آقاي سيد اشرف‏الدين کيايي طالقاني مي‏نويسد: قلعه‏ي قاليس که در کتب تاريخي دوران مغول از قلاع نظامي مشهور است در محدوده‏ي قراي شهر اسرور و شنابدر منطقه‏ي پائين طالقان قرار دارد. [2] با استفاده از رساله‏ي گلستان سادات در خصوص امامزادگان و خاکجاي ايشان، تأليف حجةالاسلام سلالة السادات، سيد اشرف‏الدين کيائي طالقاني.