ابراهيم بن محمد بن عبدالله (م 255 ق) از نوادگان عباس بن علي بن ابي‏طالب عليهم‏السلام و از شخصيتهاي برجسته‏ي شيعه و مبارزين مجاهد است. وي همراه حسين کوکبي (از نوادگان امام سجاد زين‏العابدين عليه‏السلام) در زمان حکومت المستعين بالله خروج کرده تمامي نواحي قزوين و ابهر و زنجان را در سال (255 ق) به تصرف خويش درآورد و در اين نواحي حکومتي تشکيل داد. در پي اين واقعه، طاهر بن عبدالله، از امراي خليفه‏ي عباسي، به جنگ آنان شتافت. ابراهيم طي نبردي در حوالي قزوين به شهادت رسيد و قبر وي هم‏اينک در دامنه‏ي کوههاي طالقان [ صفحه 170] قزوين، يکي از زيارتگاههاي شيعيان است. نسب وي را از عمدةالطالب (چاپ نجف) نقل کرديم، که با ضبط اعيان‏الشيعه کمي اختلاف دارد. [1] . قبر امامزاده ابراهيم که گفته شده است از اعقاب حضرت ابوالفضل العباس عليه‏السلام محسوب مي‏شود و در زنجان است که مورخ شهير، صاحب تاريخ سامرا آيةالله شيخ ذبيح‏الله محلاتي در کتاب شريف اختران تابناک، ج 2 ص 564 آورده است. جناب حجةالاسلام و المسلمين دانشمند محترم، آقاي حاج شيخ ابوالفضل شکوري زنجاني از علماي بزرگوار زنجان طي نامه‏اي به دفتر انتشارات مکتب‏الحسين عليه‏السلام خطاب به مؤلف، چنين نگاشته‏اند: بسمه تعالي حضرت حجةالاسلام جناب مستطاب آقاي حاج شيخ علي رباني خلخالي دامت برکاته ضمن عرض سلام جنابعالي راجع به امام‏زاده سيد ابراهيم که در شهر زنجان مدفون است سؤال کرده بوديد تا اين کمترين اطلاعات خودم را بنويسم. به عرض مي‏رساند تاکنون اين جانب شخصا مطالعات دقيقي درباره‏ي ايشان انجام نداده‏ام. اجمالا عرض مي‏کنم که ايشان و اغلب امام‏زاده‏هايي که در اطراف زنجان مانند ابهر، خدابنده (قيدار) و طارم مدفونند از ياران انقلابي معروف به «کوکبي» بودند که در مسير خود به سمت شمال کشور (گيلان) ضمن جنگ و گريزهايي که با سپاهيان خلفا داشتند کشته شده‏اند. مرحوم آيةالله شيخ محمد اسماعيل صائني (قدس الله نفس الزکية) که از فلاسفه و مفسران نامدار قرآن مجيد بودند و در تاريخ اسلام مطالعات خوبي داشتند، (به نقل از تاريخ طبري) درباره‏ي امام‏زاده سيد ابراهيم مدفون و معروف در شهر زنجان مي‏فرمودند که او نوه‏ي چهارم حضرت ابوالفضل العباس بن علي بن ابي‏طالب عليهم‏السلام است. ايشان مطلبي را که ناآگاهان نوشته و در ديوار ساختمان آن امام‏زاده مبني بر موسوي (از نسل امام موسي بن جعفر عليه‏السلام) بودن سيد ابراهيم نصب کرده بودند را تخطئه مي‏کرد و مي‏گفت ايشان موسوي نيستند، بلکه از نسل حضرت عباس هستند. با احترام - ابوالفضل شکوري - 20 شوال المکرم 1419 هجري قمري [ صفحه 172]