|
نگارنده گويد: قبل از اينکه ثواب دفن شدن در جوار حضرت عباس عليهالسلام را بنويسيم لازم است که فضيلت و اهميت زمين کربلا را به نحو خلاصه از نظر مبارک خوانندگان محترم بگذرانيم تا در نتيجه ثواب و سعادت افرادي که در جوار قمر بنيهاشم دفن شده يا بعدا دفن شوند واضح و روشن گردد.
شيخ يوسف بحراني در جلد سوم کتاب: کشکول، صفحهي - 389 - از قول سيد رضي مينگارد: حضرت حسين شهيد عليهالسلام اطراف و نواحي قبر مقدس خود را به مساحت چهار ميل در چهار ميل از اهل نينوا و اهل غاضريه به مبلغ: شش هزار درهم خريداري کرد و آن را به ايشان به عنوان تصدق عطا نمود، آنگاه با ايشان شرط کرد که زوار را به جانب قبر مبارکش راهنمائي نمايند و هر کسي را که قبر مقدس امام حسين را زيارت کند تا سه روز مهمان کنند.
در کتاب: معجم متن اللغه، در مادهي: ميل ميگويد: يک ميل - بنابر اندازهاي که شهيد يعني محمد بن مکي که يکي از علماء بسيار بزرگ شيعه به شمار ميرود معلوم کرده - عبارت است از: - 1920 - متر.
سيد هاشم بحراني در کتاب: معالم الزلفا، صفحهي
[ صفحه 169]
- 109 - از حضرت امام محمد باقر عليهالسلام نقل ميکند که دربارهي زمين کربلا فرمود:
کربلا مدت - 24000 - سال قبل از کعبه آفريده شد. خداي سبحان اين زمين را مقدس و مبارک قرار داد. اين زمين قبل از آنکه خدا خلق را بيافريند همچنان مقدس و مبارک بوده است. خداي تعالي اين زمين را بافضيلتترين زمينهاي بهشت قرار داده.
علامهي مجلسي به نقل منتخب التواريخ در کتاب: بحار از حضرت امام جعفر صادق عليهالسلام نقل ميکند که دربارهي کربلا فرمود:
زمين کعبه فخريه کرد و به خود باليد و گفت: کدام زمين نظير من است! و حال آنکه خانهي خدا يعني کعبه بر پشت من قرار دارد، مردم از راه دور متوجه من ميشوند، منم که حرم امن خدا قرار گرفتهام.
پس از اين فخريه و باليدن بود که خداي حکيم آن زمين مبارک را مخاطب قرار داد و فرمود: آرام باش! اين فضيلتي که به تو عطا شده در مقابل آن فضيلتي که به زمين کربلا عطا گرديده به منزلهي رطوبت آن سوزني که در آب دريا فروشود و بيرون آيد بيش نخواهد بود.
اگر زمين کربلا نبود فضيلتي به تو نميدادم. اگر براي خاطر زمين کربلا نبود من تو را خلق نميکردم و اين خانه کعبه را که بر پشت تو قرار دارد نميآفريدم. پس بر تو لازم است که آرام بگيري استقرار داشته باشي، خويشتن را پايينتر بداني، متواضع و با
[ صفحه 170]
خضوع و خشوع باش! و الا تو را مورد غضب خويشتن قرار خواهم داد!!
نگارنده گويد: از اين قبيل فضائل و مناقب براي زمين کربلا فوقالعاده در کتب معتبر به چشم ميخورد، چون اين کتاب را ظرفيت نگارش همهي آنها نيست لذا ما به همين مقدار اکتفا مينمائيم.
با توجه به فضائل و مناقبي که از دهها يکي از آنها را براي زمين کربلا نوشتيم و نيز با عطف توجه به مطالبي که در ذيل از نظر مبارک خوانندگان خواهد گذشت براي افرادي که به خاندان نبوت و امامت معتقد باشند بزرگترين سعادت و بزرگترين آرزو اين است که در خاک کربلا دفن شوند مخصوصا در جوار و در حرم حضرت حسين و حضرت قمر بنيهاشم عليهماالسلام.
ممکن است که شخصي اين احتمال را بدهد و بگويد: دفن شدن در مشاهد مشرفه از قبيل: مدينهي طيبه و نجف اشرف و کربلاي معلا تأثيري نخواهد داشت. جواب اين احتمال را ميتوان به چند وجه داد که از آن جمله است:
محدث قمي در کتاب: مفاتيح الجنان. در زيارت جامعهي کبيره از حضرت امام حسن عسکري عليهالسلام نقل ميکند که فرمود:
من أتاکم نجا و أمن من لجأ اليکم من اتبعکم فالجنة مأواه.
يعني کسي که نزد شما خانواده بيايد نجات پيدا ميکند،
[ صفحه 171]
و کسي که به شما خاندان ملتجي و پناهنده گردد در امان خواهد بود کسي که از شما تبعيت و پيروي نمايد بهشت جايگاه وي خواهد بود.
از اين سه جملهاي که نقل شد و جملههاي ديگري که در اين زيارت جامعه به چشم ميخورد اين طور به دست ميآيد که هرگاه انسان چه در حال حيات و چه در حال ممات متوسل و متوجه اين خاندان يعني خاندان نبوت و امامت شود در امان خواهد بود.
اکنون چند نمونه از براي اينکه هر مؤمني در اين زمين مقدس که مرقد شهداء ميباشد دفن شود باسعادت است از نظر مبارک خوانندگان گرامي ميگذرانيم:
1- مرحوم محدث نوري در کتاب: کلمهي طيبه از کتاب: تحفة المجاور ملا کاظم هزار جريبي از مير سيدعلي که صاحب کتاب: رياض بود نقل ميکند که فرمود:
من هر عصر پنجشنبه عادت داشتم که به زيارت آن قبوري که نزديک خيمگاه است مشرف گردم. در يکي از شبها در عالم خواب ديدم که وارد آن قبرستان شدم، اين طور به نظرم آمد که شهر خالي از ساختمان شده و همهي آن مقبره گرديده است. من از ديدن اين منظره متوحش و متفکر شدم!!
پس از اين ترس و واهمه ناگاه شنيدم که هاتفي ميگويد: خوشا به حال کسي که در اين زمين مقدس دفن شود، زيرا ولو اينکه هزاران گناه داشته باشد معذلک از هول و خوف قيامت به سلامت خواهد بود. ولي کسي که در اين زمين دفن نگردد بعيد است که از هول و ترس قيامت به سلامت و در امان باشد!!
2- نيز در کتاب کلمهي طيبه از علامهي بهبهاني نقل ميکند
[ صفحه 172]
که گفت: من حضرت امام حسين عليهالسلام را در عالم خواب ديدم به آن بزرگوار گفتم: اي مولاي من! آيا از آن کسي که در جوار شما دفن شود سئوال و جوابي خواهند کرد؟
امام عليهالسلام فرمود: نه، کدام ملک است که اين مأموريت را داشته باشد!؟
3- در کتاب: دارالسلام از ميرزا محمد شهرستاني که از بزرگان علماء محسوب ميشد نقل ميکند که گفت: من مجاور کربلا بودم. حاج حسينعلي خاتونآبادي که مردي صالح و نيکوکار و مجاور نجف اشرف بود به من ميگفت: بيا مجاور نجف اشرف باش، زيرا مجاور کربلا بودن باعث قساوت قلب خواهد شد.
يکي از شبها بود که در عالم خواب ديدم: در رواق بالاي سر حضرت امير عليهالسلام مقابل شبکهها ايستادهام و حاج حسينعلي نيز در آنجا بود، وي نيز به عادت سابق خويش مجاورت کربلا را انکار ميکرد.
در همين گفتگو بوديم که ديدم حضرت صاحب الزمان عليهالسلام هم در آنجا تشريف دارد. حاج حسينعلي به حضرت صاحب گفت: شما اينجا تشريف داريد و معذلک مردم براي زيارت شما به سامره مشرف ميشوند!؟
امام زمان عليهالسلام فرمود: آري من در آنجا يعني در سامره هم هستم.
پس از اين جواب حضرت صاحب الامر عليهالسلام فرمود: احدي را از کربلا به سوي جهنم نخواهند برد. سپس دو مرتبه به
[ صفحه 173]
قبر حضرت امير اشاره کرد و فرمود: به حق اميرالمؤمنين عليهالسلام قسم که احدي را از کربلا به سوي جهنم نخواهند برد.
از سخن حضرت صاحب الامر عليهالسلام اينطور به قلب من خطور کرد که منظور امام زمان که قسم ميخورد اين است که حاج حسينعلي را از انکار مجاورت در کربلا منصرف نمايد.
امام زمان بعد از اين سخن فرمود: مشروط بر اين که انسان يک شب در کربلا بيتوته کند. من از اين سخن امام عليهالسلام اين طور فهميدم که يعني انسان يک شب براي عبادت و اطاعت قيام نمايد لذا به آن حضرت گفتم: ما از سر شب تا نزديک طلوع آفتاب ميخوابيم. فرمود: ولو اينکه تا نزديک طلوع آفتاب بخوابيد باز هم احدي را از کربلا به طرف جهنم نخواهند برد.
همين خواب موجب اين شد که من تا زنده باشم مجاورت در کربلا را برگزيدم.
مرحوم سيد عبدالرزاق مقرم در کتاب نفيس: العباس، صفحهي - 220 - مينگارد: علماء اعلام دريافتند که حضرت قمر بنيهاشم عليهالسلام نزد خدا فوقالعاده وجيه و آبرومند و محترم است لذا در وصيتنامههاي خود مينوشتند که جنازهي آنان را در جوار حضرت عباس عليهالسلام دفن نمايند.
1- از جملهي ايشان - چنانکه در جلد سوم کتاب: الذريعة صفحهي - 199 - مينگارد - حاج سيد محمد بن محسن زنجاني بود که در سنهي - 1355 - قمري از دنيا رحلت کرد و جنازهاش را برحسب وصيتي که کرده بود منتقل به کربلا و در جوار حضرت - قمر بنيهاشم عليهالسلام دفن نمودند.
[ صفحه 174]
2- نيز در همان کتاب، صفحهي - 323 - مينويسد: شيخ علي بن زينالعابدين بارجيتي يزدي حائري که صاحب کتاب: الزام الناصب في احوال الحجة الغائب بود در ميان صحن مبارک حضرت عباس عليهالسلام دفن شد.
3- علامه يعني شيخ علي يزدي بفروئي که از شاگردان جليل و عاليقدر اردکاني به شمار ميرفت در آن اطاقي که در پيشگاه حضرت اباالفضل است دفن گرديده.
4- سيد کاظم بهبهاني که از شاگردان مرحوم آيتالله يعني سيد هاشم قزويني محسوب ميشد در رواق مقدس حضرت قمر بنيهاشم دفن شده.
5- ملاعلي يزدي که به: سيبويه مشهور بود و برادرش که به: اخفس معروف بود و از مدرسين بسيار مهم به شمار ميرفتند در آن حجرهاي که مخصوص به خود آنان و جنب درب صاحب الزمان ميباشد دفن شدند و...
|