در کتاب: معجم متن اللغه مينگارد: عرب سه شب اول و سه شب آخر ماه به ماه ميگويد: هلال. و در مابقي ماه به ماه ميگويد. قمر. و چون عرب - چنان که قبلا نگاشتيم هر کسي را به يک نوع مناسبتي به لقبي ملقب ميکند لذا حضرت عباس عليهالسلام را که صورت مبارکش از لحاظ درخشندگي به ماه شب چهارده شباهت داشت به قمر بنيهاشم ملقب نمودند.
[ صفحه 28]
ابنشهرآشوب در کتاب: مناقب مينگارد: بدين لحاظ به حضرت ابوالفضل ميگفتند: قمر بنيهاشم که نور جمال و چهرهي مبارک او مانند ماه درخشان بود و در تاريکيها احتياجي به نور نداشت. علاوه بر نورانيت جمال چون ماهش گفتهاند: وي را بدين جهت قمر بنيهاشم ميگفتند که از نظر فضائل نفساني و جسماني انگشت نشان بوده است.
نگارنده گويد: حضرت ابيالفضل عليهالسلام لقب: قمر بنيهاشم را از آباء و اجداد بزرگوارش عليهم السلام به ارث برده است. زيرا حضرت عبدمناف را که از اجداد پيغمبر خدا و حضرت عباس بود قمر البطحاء ميگفتند و نيز حضرت عبدالله پدر حضرت رسول را قمر الحرم ميگفتند.
|