اول کسي که در جهان براي موجودات نام‏گذاري نمود ذات مقدس حضرت پروردگار عالم بود، زيرا خداي عليم نام کلمه‏ي اشياء را به حضرت آدم ابوالبشر عليه‏السلام تعليم داد. قرآن مجيد، در سوره‏ي: بقره، آيه‏ي - 31 - راجع به اين موضوع [ صفحه 23] مي‏فرمايد: خدا کليه‏ي نام‏ها را به حضرت آدم ياد داد [1] . از کلمه‏ي: الاسماء که در اين آيه‏ي شريفه است اين طور به دست مي‏آيد که خداي سبحان نام کليه‏ي موجودات را فردا فرد به حضرت آدم تعليم داد، زيرا از الف و لام کلمه‏ي: الاسماء استغراق و عموم فهميده مي‏شود. لذا - چنان که در تفسير الميزان نقل نموده - ابوالعباس به حضرت امام جعفر صادق عليه‏السلام گفت: منظور از اين نام‏هائي که خدا به حضرت آدم ياد داد چيست!؟ امام فرمود: نام زمين‏ها، کوه‏ها، شعبه‏ها و رودبارها، آنگاه امام به آن بساط يعني فرشي که زير پاي آن بزرگوار بود نظر کرد و فرمود: حتي اين بساط هم از آن اشيائي است که خدا نام آن را به حضرت آدم تعليم داد. کلمه‏ي: عباس به اصطلاح علم صرف و لغت صيغه‏ي مبالغه است يعني حداکثر معناي لغت را دارد. معني کلمه‏ي: عباس - چنانکه در کتاب: معجم متن اللغه در لغت: عبس مي‏نگارد - يعني آن شير خشمناکي که کليه‏ي شيرهاي ژيان از آن گريزان و فراري مي‏شود که حضرت ابي‏الفضل عليه‏السلام داراي منتهي درجه‏ي شجاعت و قدرت بشري بوده است. آري اسمي را که حضرت امير تعيين نمايد لازمه‏اش اين است که با مسماي خود مناسب و قابل تطبيق باشد، زيرا حضرت امير امام است و اعمال و رفتار امام هرگز ناقص و بي‏مناسبت نخواهد بود. [ صفحه 24] در کتاب: منتخب التواريخ مي‏نويسد: نام مبارک قمر بني‏هاشم که: عباس است شماره‏ي آن به حساب ابجد مي‏شود: - 133 - و کلمه‏ي: باب حسين هم به شماره‏ي حساب ابجد مي‏شود - 133 - آنگاه مي‏گويد: يکي از ختمهاي تجربه شده اين است که اگر کسي حاجتي داشته باشد و ختم ذيل را - 133 - مرتبه که مطابق با عدد نام مبارک عباس است بخواند حاجتش روا خواهد شد: يا کاشف الکرب عن وجه الحسين عليه‏السلام اکشف کربي بحق أخيک الحسين. چه نيکو سروده‏اند 1- زنده شود جان ز نام حضرت عباس توسن چرخ است رام حضرت عباس‏ 2- از شهداء بعد از سيدالشهداء است پيش حق افزون مقام حضرت عباس‏ 3- روز ازل چون زدند قرعه‏ي مردي قرعه درآمد به نام حضرت عباس‏ 4- زآب حيات است خضر زنده به معني تشنه لب آب جام حضرت عباس‏ 5- راند فرس در ميان آب و چو ماهي تر نشد از آب کام حضرت عباس‏ 6- جسم شه کربلا که جان جهان است زنده بدي از کلام حضرت عباس‏ 7- هست طرب را مدام ديده‏ي اميد بر کرم و لطف عام حضرت عباس‏ [ صفحه 25]