علي و فاطمه عليهماالسلام هيچ گاه در نامگذاري فرزندان خود از رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم پيشي
[ صفحه 87]
نميگرفتند. نام بزرگوار «زينب» را نيز رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم بر اين بانوي بزرگ گذاشت. آري، در نامگذاري، فاطمهي زهرا عليهاالسلام از علي بن ابيطالب عليهالسلام سبقت نميگيرد و علي عليهالسلام هم از رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم جلو نميافتد. رسول خدا نيز چشم به آسمان و گفتهي حق دارد. اسم مبارک زينب عليهاالسلام را جبرئيل امين از طرف خداي بزرگ آورد. از دو دختر حضرت عليهاالسلام، يکي را زينب کبري و ديگري را زينب صغري ناميدهاند، نيز او را به امالحسن مکني فرمود (در بعضي روايات دارد که او را کلثوم هم گفتهاند).
و حضرت را ملقب به عقيله کردهاند: عقيلة بنيهاشم و عقيلة الطالبيين. عقيله، آن زن کريمه را گويند که در بين فاميل بسيار عزيز و در خاندان خود ارجمند باشد. زينب عليهاالسلام با القاب موثقه، عارفه، عالمهي غير معلمه، فاضله، کامله، عابدهي آل علي و غيره معروف است، و محدثه هم گفته شده است، چنانکه وي را بطلهي کربلا يعني قهرمان کربلا نيز ناميدهاند.
امام سجاد عليهالسلام دربارهاش فرموده است: «أنت بحمد الله عالمة غير معلمة و فهيمة غير مفهمة».
نگارنده گويد: در ايام بمباران قم توسط صدام جنايتکار، چندي به مسجد مقدس جمکران قم (که به نام ولي الله اعظم، حضرت حجة بن الحسن العسکري، امام زمان، عجل الله تعالي فرجه الشريف بنا شده است) پناهنده شده بودم. روزي از آن مکان شريف براي زيارت حرم حضرت فاطمهي معصومه عليهاالسلام کريمهي اهل بيت عليهمالسلام به قم آمده و سپس به محضر مبارک آيت الله العظمي سيد شهابالدين نجفي مرعشي «قدس سره» رسيدم. از هر دري سخن به ميان آمد تا اينکه حضرت آيت الله مرعشي فرمودند: وقتي که حضرت فاطمهي زهرا عليهاالسلام قنداقهي حضرت زينب عليهاالسلام را به محضر رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم برد؛ اين نوزاد عزيز فاطمه عليهاالسلام چشم مبارک را براي هيچ کدام از اهل بيت عليهمالسلام باز نکرد. و تنها وقتي قنداقه در بغل امام عظيم حسين بن علي عليهالسلام قرار گرفت چشم مبارک را گشود!
و افزودند: در مجلس يزيد - عليه اللعنة و العذاب - نيز سر مبارک آقا از فراز نيزه به تمام اسرا نگاه کرد، ولي وقتي که مقابل حضرت زينب کبري عليهاالسلام رسيد، چشمها را روي هم گذاشت و از گوشههاي چشم مبارکش اشک جاري شد. گويي ميخواست فرموده
[ صفحه 88]
باشد که: خواهر عزيز، از اينکه اين همه محبت به يتيمانم کردهايد، ممنون شما هستم؛ و بيش از اين مرا خجل مکن.
|