2. يکي از موثقين نقل کرده که: يکي از طلاب در نجف اشرف مدتي تحصيل علم فقه و اصول مي‏نموده وليکن از علم اخلاق بي‏بهره بوده است. وي در بعضي مجالس اظهار مي‏دارد که اباالفضل العباس عليه‏السلام به واسطه‏ي نسبت بر ما شرافت دارد، والا مقام علم و اجتهاد ما بالاتر است و در علوم دينيه بيشتر زحمت کشيده و از او بيشتر مي‏فهميم! [ صفحه 566] گفتند: شبي حضرت اباالفضل عليه‏السلام را خواب مي‏بيند و حضرت قريب به اين بيان به وي مي‏فرمايد که: آنچه شما تحصيل کرده‏ايد ظنيات است، و من از مقام علم و يقين، تحصيل علوم يقينيه نموده‏ام. سپس يک سيلي به صورت او زده مي‏شود و به حالت خوف و وحشت از خواب بيدار مي‏شود. تب شديدي داشته است، مي‏گويند: تو را چه مي‏شود؟! مي‏گويد: مرا ببريد به حرم حضرت اباالفضل العباس عليه‏السلام. آنجا توبه و انابه و استغاثه مي‏کند و شفا داده مي‏شود. [1] .