نگارنده گويد:آيت‏الله سيد محمدمهدي موسوي خلخالي صاحب کتاب فقه الشيعة و کتابهاي سودمند ديگر (که از شاگردان برجسته‏ي حضرت آيت‏الله العظمي آقاي حاج سيد ابوالقاسم خوئي قدس سره [1] مي‏باشد)، و امام جماعت مسجد صدريه‏ي ميدان خراسان، خيابان رسام تهران که به رهبري ايشان هر ساله در نيمه‏ي شعبان سه شب براي تولد حضرت حجة بن الحسن العسکري «عجل الله تعالي فرجه الشريف» جشن مفصلي مي‏گيرند. ايشان در شب شام غريبان آيت‏الله العظمي آقاي حاج سيد محمدرضا موسوي گلپايگاني قدس سره برابر شب يکشنبه 21 آذر 1372 مطابق 27 جمادي‏الثاني 1414 ق در مسجد بالاي سر کريمه‏ي اهل‏بيت عليهم‏السلام حضرت فاطمه‏ي معصومه عليهاالسلام حکايتي چنين نقل فرمودند: بنده مادربزرگي داشتم که به هنگام رحلت قريب 100 سال از عمرش مي‏گذشت. ايشان به همراه دو دخترش عازم عتبات عاليات شدند تا در آن جا مجاور باشند. وقتي حرکت مي‏کنند، به اسدآباد که مي‏رسند دزدها کاروانشان را غارت مي‏کنند. در همين اثنا قنداقه‏اي از دست مادرش مي‏افتد و به طرف دره سقوط مي‏کند. يک دفعه مادر صدا مي‏زند: يا اباالفضل العباس عليه‏السلام بچه‏ام را به شما سپردم! بعد از مدتي که جمعيت از دست دزدها نجات يافته و به قعر دره مي‏روند، مي‏بينند بچه صحيح و سالم [ صفحه 490] بالاي سر سنگي قرار دارد و از عنايات حضرت ابوالفضل العباس عليه‏السلام هيچ گونه آسيبي به او نرسيده است!