2. واقعه‏ي دوم را چندين نفر از موثقين، مخصوصا سيدي والاتبار که اکنون نامش را فراموش کرده‏ام، براي من نقل کردند. آنان گفتند: در مازندران جنگلي است مشهور به جنگل نظر کرده‏ي حضرت عباس عليه‏السلام. همه‏ي آنان آن واقعه را براي بنده با مضموني واحد اينچنين نقل فرمودند: در مازندران جنگلي بود که اهل مازندران از دور و نزديک در فصل پاييز مي‏آمدند و با اره و تبر و داس از هيزم آن جنگل براي زمستان خود استفاده مي‏کردند. عده‏اي دزد و غارتگر ديدند اگر کار به همين منوال پيش برود، تمام درختان اين جنگل از بين مي‏رود و چيزي نصيب آنان نخواهد شد. لذا با هم توطئه کردند و توطئه اين بود که در ميان مردم مازندران معروف نمايند که اين جنگل نظر کرده‏ي حضرت ابي‏الفضل العباس عليه‏السلام است و کسي حق ندارد از درختان اين جنگل استفاده نمايد. از اين روش شب‏ها چند چراغ بغدادي [ صفحه 334] در گوشه و کنار جنگل روشن مي‏نمودند و آنها را به مردم نشان داده و مي‏گفتند: به آن نورها توجه کنيد و بدانيد که حضرت عباس عليه‏السلام نظر به اين جنگل نموده است! مردم ساده و باايمان منطقه، همين که آن منظره را در شب مشاهده مي‏نمودند، مي‏گفتند قربان آقا ابوالفضل، و دست از بريدن درختان جنگل برمي‏داشتند. مدتي که از اين واقعه گذشت و آن توطئه‏گران ديدند ديگر کسي به سوي جنگل نمي‏آيد و از درختان جنگل استفاده نمي‏کند، در يک شب، با اره‏هاي برقي و کاميون‏هاي متعدد، به سوي جنگل روانه مي‏شوند. ولي همين که مي‏خواهند درختان را اره کنند، مشاهده مي‏نمايند شخصي سوار بر اسب، که نور از سر و صورت وي ساطع و لامع است، جلوي آنان قرار گرفته و به آنان مي‏فرمايد: به هيچ وجه حق نداريد حتي يک درخت از اين جنگل را قطع نماييد، اگر تجاوز نماييد، مانند مجسمه سنگ شده و نقش بر زمين خواهيد گشت. يکي از آنان گفت: آقا شما که هستيد؟ فرمود: من، ابوالفضل العباس هستم. وي گفت: اين مطلب را که «جنگل نظر کرده‏ي حضرت عباس عليه‏السلام است» خود ما جعل نموده‏ايم و واقعيت ندارد. حضرت فرمود: آري، ولي چون اين جنگل را به ما نسبت داده‏ايد، اکنون اگر بخواهيد تجاوز کنيد اعتقاد مردم نسبت به ما سست خواهد شد و بنابراين حق قطع نمودن درختان را نداريد. يکي از آنان، جسورانه و گستاخانه، به يکي از درختان نزديک شد و همين که خواست با اره درخت را قطع کند، به صورت سنگ درآمده، نقش بر زمين شد! ديگران حساب خود را کرده، و پا به فرار گذاردند. و اکنون هم آن جنگل برقرار بوده و به جنگل نظر کرده‏ي حضرت عباس عليه‏السلام مشهور است. العبد الفاني السيد محمدمهدي المرتضوي اللنگرودي عبدالصاحب.