الف - مادر: فاطمه عليهاالسلام دختر اسد بن هاشم بن عبد مناف، که پس از ايمان آوردن به رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم همچون قهرماني نستوه با هر گونه شرک و بت پرستي جنگيد. وي اولين زني بود که پس از خديجه‏ي کبري عليهاالسلام با پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم بيعت کرد، و نخستين بانويي که پياده از مکه راهي مدينه گرديد. با پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم بسيار مهربان، بلکه براي وي همانند مادر بود، تا آنجا که پس از مرگش، رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم دستور داد با پيراهن خود وي، او را کفن کنند. [ صفحه 21] ب - پدر: عمران ملقب به ابوطالب، از بزرگان قريش و شخصيت‏هاي مشهور مکه و جزيرةالعرب، که ملجأ و پناهگاه استواري براي رسول خدا صلي الله عليه و اله و سلم بود و در طول بعثت، با کمال صداقت، به حضرت محمد بن عبدالله صلي الله عليه و اله و سلم خدمت کرده از همان آغاز بعثت، اسلام آورد و در زير فشار شديد اقتصادي، که مشرکان فراهم آورده بودند، جان داد [1] . ابن ابي‏الحديد معتزلي از ابوبکر نقل مي‏کند: «ابوطالب از دنيا نرفت مگر اينکه شهادتين را گفت» و رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم فرمود: «اي عمو! سپاس خداوندي را که تو را هدايت فرمود» [2] . مسئله‏ي ايمان ابي‏طالب، عموي رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم، آن چنان در تاريخ اسلامي حساسيت پيدا کرده است که دانشمندان اسلامي مقالات زيادي را در طول قرون گذشته پيرامون آن تحرير کرده‏اند. به برخي از اين کتب اشاره مي‏کنيم: 1. ايمان ابوطالب، نوشته‏ي: احمد بن قاسم؛ 2. ايمان ابوطالب نوشته‏ي: ابن‏طرفان؛ 3. ايمان ابوطالب نوشته‏ي: شيخ مفيد؛ 4. ايمان ابوطالب، نوشته‏ي: ابونعيم بصري؛ 5. ابوطالب مؤمن قريش، نوشته‏ي: عبدالله خنيزي؛ و... پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم به عمويش عباس پيشنهاد کرد هر يک از عموها، يکي از فرزندان ابوطالب را نزد خود نگهداري کند، و بدين‏گونه، علي عليه‏السلام - در حالي که سه ساله بود - به خانه‏ي رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم منتقل گرديد [3] و در حقيقت به دانشگاهي گام نهاد که او را تا سر حد انساني کامل‏تر از حد تصور رسانيد. [ صفحه 22]