شايد در مقاتل، نام «حکيم بن طفيل طائي» را شنيده باشيد. او از سران و اشراف کوفه، و از منافقان و حاميان سرسخت حکومت يزيد بود و در کربلا، در جريان قتل و غارت آل الله و جنايات ديگر دست داشت. حکيم بن طفيل کسي است که به سوي امام حسين عليه‏السلام تيراندازي کرده بود. نيز او قاتل ابي‏الفضل العباس عليه‏السلام بود و لباس و اسلحه‏ي ايشان را به غارت برد. [1] هنگامي که از او سؤال کردند: چرا به سوي فرزند فاطمه‏ي زهرا عليهاالسلام تير انداختي؟! با گستاخي گفت: تير من بر بدن او اصابت نکرد، بلکه فقط به لباس حسين عليه‏السلام خورد و آسيبي به او نرساند! و معلوم است که اين عذر هرگز از او پذيرفته نخواهد شد. حکيم از کساني است که دست انتقام حق - که از آستين مختار بن ابوعبيده‏ي ثقفي بيرون آمده بود - به زودي گريبان وي را گرفت و به وضعي فجيع او را به درک فرستاد. عبدالله بن کامل، معاون مختار، با افرادش به سوي خانه‏ي «حکيم بن طفيل» رفت و او را بازداشت کرد و سپس او را به طرف دارالاماره حرکت داد. [2] . [ صفحه 240]