از شهيدان کربلا گويند با لب تشنه، جان نداده کسي‏ هر شهيدي به وقت دادن جان‏ داشت با جام عشق دسترسي‏ ليک سقاي تشنگان حسين‏ آن که که بي عشق شه نزد نفسي‏ جام پس زد، که پيشتر از شاه‏ نيست بر آب کوثرم هوسي! اي بنازم که جز خيال لبش‏ به دلش ره نيافت ملتمسي! از سيد مصطفي آرنگ [ صفحه 157]